cinnet sebebidir. 500 sayfalık kitabın 250 sayfasını okumuşsundur. saf bir arkadaş çıkar gelir: " ay ben onu okudum, selim ölüyor sonunda ne ağladım ne ağladım." laaan 250 sayfa daha okunur mu şimdi öleceğini bildiğin bir adam için!
bazıları için de okumaya bir teşvik sağlayacak arkadaştır. mesela ben pek rahatsızlık duymam. aksine daha büyük bir iştahla okurum. sonunda böyle oluyor ama neden diye sorarım.
aptalca bir davranıştır. ben bunu lisedeyken yaptım bir arkadaşa. harry potter ve ölüm yadigarları'nı okuyordum ve kitabı bitirdim. sınıftaki arkadaşıma da
+biliyor musun kitap çok heyecanlı ve hayal kırıklığıyla bitiyor. harry...
-aa, söyleme sonunu.
+bir şey olmaz, söyleyeyim. harry... *
-lütfen, söyleme ama.
+peki.
sonra sen kalk, kitabın beklenmeyen sonunu tahtaya yaz ve o arkadaşa "aa, tahtaya bak ve yukarıdaki yazıyı oku" diyerek göster! ne aptalmışım...
Hayır Bi de bunu metroda yanda çaktırmadan kitaba çöreklenip yapanlarda var. Ulan ne ara farkettin kitabı da o koca kafanı ağzımın içine soka soka sonunu söylüyosun.
