genel olarak insan yaşamında planlı olan bir düzendir. aynı şey kadınlar içinde okulunu bitir, işe gir, evlen, çocuk yaptır.
--spoiler--
Bir arkadaşım var, evlendikten sonra işe girdi, askerden döndükten sonra da okulunu bitirdi. Geçen akşam görüştük, baba olmak istiyordu ama bunun için doğru zaman olup olmadığından emin değildi. Dostum dedim, senin bu işleyişiyle alakalı bir sorunun yok galiba, senin sorunun sıralamayla. Kafana takılan sorunları kronolojiyi bozarak çözmeye çalıştın bugüne kadar ama bir yerde yanlış yaptın. Çocuğu en başta yapacaktın. Çünkü senin programında da esas programda da çocuk son nokta. Haklısın galiba, dedi. Bir bira daha söyledik, üçüncü biradan sonra beşinciyi değil de dördüncüyü içecek olmanın verdiği o garip hüzünle.
--spoiler--
para varsa bu dongu kismen bozulabilir. ornegin askerlik evresi cikartilir, isede girmek zorunda kalmazsiniz ve hatta evlenmeyip gununuzu gun bile edebilirsiniz. ama en son evlenip cocuk yapmak kacinilmazdir.
bazı erkeklerin, ''kezban'', ''türk kızı'' ve türevi kavramlarla dolu başlıklara pönkürene kadar, üzerinde düşünmeleri gereken vahim durumdur kendileri.
erkeklere biçilmiş roldür, maalesef.
hiç kimse yıllar boyunca öyle olduğu için, hayatını öyle yaşamak zorunda değil.
erkeklerin de bu döngüyü kırma, yerine getirmeme hakkı vardır. bu döngüde tek kaçış olmayan şey askerliktir. bunu da seve seve ya da öpe öpe yaptırıyorlar adama zaten.
okul bittikten sonra askere gitmek eylemi geçiştirilmek suretiyle işe girilir. böylece evlilik süreci askerlik bahanesine takıldığından kendiliğinden ertelenmiş olur.
