cok zorlu bir yoldu. 6 gidis 6 gelis her gun 12 km. yol yok, araba yok, servis yok. ayakta naylon ayakkabı ya da cizme, elde canta, cantanın icinde cokelek sıkması, defter kitap... diz boyu kar olurdu, deli gibi yagmur yagardı ama okula gitmek gerekirdi ve gidilirdi hic kacılmazdı.
nefret ettiğim yol. tüküreyim babalarının bacaklarına! fen-edebiyat fakültesini, insan neden okul sınırlarının en uzak köşesine yaptırır ki? yurdum da diğer en uzak köşede. sabah-akşam aynı yolu yürümekten gına geldi. bir de güneş gözüme gözüme girmiyor mu, ettiğim küfürlerin haddi hesabı yoktur o sırada. 5 dakikalık mühendisliğe minibüsle giden özge şahısı, benim yerimde olsan ne yapardın, ha ha, söyle!!! fakültemin önünden geçmeyen o minibüslere de yani şoförlerine de sesleniyorum, yazık değil mi bana?
