benimdir. altını çizmeye, hatta mümkünse yanına notlar almaya bayılırım. kitaplarım kalemdir, içini kendimle doldururum. altı çizilmemişse ya sevmemişimdir ya benim kitabım değildir.
benimdir, bunu özellikle şiir kitaplarımda yapmayı seviyorum misal aradan zaman geçiyor sevip çizidiğim dizeyi bazen oluyor ki eskisi kadar sevmiyorum, bazen nasıl etkileyici olduğunu tekrar farkediyorum. zamanla aramda trajik bir bağ kuruyorum.
ders kitabının ve/veya yabancı dilde yazılmış bir kitabın altını çizmesi olasıdır. benim ders kitaplarında önemli gördüğüm yerlerin altı çizilidir ama ben altını çizerken kitapları pek kirletmeyi sevmediğimden kalemi bastırmadan kurşun kalem kullanarak çizerdim. sınav günü o çizili yerlere özellikle göz atardım. bazen gerekiyorsa ufak notlar da yazardım. yabancı dil kitaplarında ise bilmediğim kelimeleri çizip sözlükten anlamlarına bakardım. yalnız o kelimelerin altına türkçelerini yazmaz, anlamlarını ayrı bir kağıda yazardım. bizde üniversitede bir kız vardı bu arada aklıma gelen. o kız üç ayrı fosforlu kalemle kitabın altını çizer, yetmez renkli renkli kalemlerle notlar yazar, yetmez renkli renkli post-itler ile kendince notlar yazar ve kitap sayfalarına yapıştırırdı. o kızın kitaplarına bakınca benim gözüm yorulurdu, o derece canlı bir renk karmaşasıydı. benim kitaplar onunkilerin yanında siyah beyaz televizyon gibi kalıyordu zaten.
önemli bulduğum yerlerin altını çizerim hatta fosforlu kalem ile üzerinden giderim. Okuduğum kitap ile olan aidetimi, sahiplenme duygumu arttırır. o kitap sizin olur. uzun bir aradan sonra elinize aldığınızda uzun zamandır görmediğiniz dostunuza kavuşmuş gibi hisseder, altı çizilen yerleri anılar olarak yad ederim.
Sınav hazırlığı yapan bir insansa tekrar yaparken hem önemli gördüğü yerleri pekiştirmiş olur hem de tekrar hızını artırır, fotoğrafik hafızası da varsa hatırlamasına yardımcı olur. Olabilir.
ta kendisi oluyorum. aradan zaman geçip de o kitabı yeniden elime aldığımda, okurken altını çizdiğim cümlelere göz atmak hoşuma gidiyor. altı çizili satırlar bana o kitapta ne bulduğumu ve ondan ne aldığımı gösteriyor. hatta bir kitapta altını çizecek kadar değerli herhangi bir şey bulamamışsam, üzülüyorum.
çok yanlış yapan insandır. altını çizene kadar küçük not kağıtlarına karala o satır hakkında ne düşünüyorsan. yıllar sonra o altını çizdiğin satırı görünce o an ne hissettiğini unutmuş olacaksın. onun yerine ufak notlar alırsan hem kitap temiz kalacak hem de okurken neler düşündüğünü hiç unutmamış olacaksın. ah ben size ne diyim.
zaman geçip referans olarak hatırlanması gereken noktalar için gerekli buluyorum ben. iki cümle bilgiyi hatırlamak için üç yüz sayfayı scan edecek kadar işsiz değilizdir inşallah.
okumuş olduğu kitap türüne göre eleştirilmesi gereken insandır ve bilgi niteliği olmayan bir kitabı çizmek çok manasız vizyonsuzca.
kitabını temiz kullanmayanlara diyecek pek söz yök aslında.
ah bu söz çok kapak hemen altınını çizip resmini çekip instagramda paylaşmalıyım.
