peyami safa nın enfes romanı (bkz: dokuzuncu hariciye koğuşu)'ndan yürek burkan bir cümle. Nedense aklıma sık sık geliyor ve büyük bir hayal kırıklığı yaratıyor bende.
Nüzhet yalan söylemeseydi keşke, annesi dr. Ragıp' la evleneceksin diye tutturmasaydı, aşk kazansaydı, ama olmadı işte...
c'est la vie eyyy romalılar yani hayat bu!
