bugün

geceyi veya karanlığı sevme. nyctophilia.

niktofiller gecenin güzelliğinin farkında olan kişilerdir. günün en güzel zamanının gece olduğunu bilirler. o gecenin karanlığında kendini bulur, herkes uyuduktan sonra kendiyle başbaşa kalır insan. kimi zaman mutlu, kimi zaman hüzünlüdür. hislerin en güzel yaşandığı zamandır gece. kimi zaman takar kulaklığını gecenin güzelliğini seyreder. hele bir de dolunay varsa çıkar dolaşır tek başına sokaklarda. bu sırada bülent ortaçgil - acıtır dinlenir tabii ki.

niktofiller için geceleri uyunan her dakika zaman kaybıdır. bu yüzden geceleri uyumayı tercih etmez bir niktofil. yapacak bir şeyi olmasa bile uyuyakalana kadar oturur veya uzanır öylece.

yani uzun lafın kısası; niktofiller için gece bir zaman diliminden fazlasıdır.
Kişinin Karanlığa sempati duyması ve onda huzur bulmasıdır.

En sevdikleri mevsim sonbahar ve kıştır.
Kasvetli ve karanlık mekânlar vazgeçilmezleridir.
Herhangi bir Psikolojik tehdit söz konusu değildir.
Herkes gibi yaşarlar ama onlar için karanlık bir başkadır...
bu durumu yaşadığımı yeni öğrendim ama ne kadar uyduğumu biliyorum. yaklaşık 11-12 senedir, hem gerçek hem sanal hayatta uğradığım ciddi güven ve moral kaybından ötürü gecenin sessizlik ve tenhalığında mutluluk buluyorum. mesela hiçbir sessiz ve huzurlu geceyi çok güzel bir kadınla sevişmeye değişmem.
rahatlatıcı bir durumdur.