kötü ruhları kovmak için yapılıyormuş zamanında sormuştum ne oluyor diye. çocuktuk eylencesine sanıyorduk. türklerin şaman usulü inançlarından bir diğeri daha işte. diğer şaman inançlarımız. nazar boncuğu, ağac dallarına bez bağlama, kahfe falı,,, vb
edit: bu arada google da nevrozu kutluyo sanırsam. first day of spring yazıyo üzerinde.
bundan 5-6 sene öncesine kadar her yıl hevesle beklediğimiz bi gündü nevruz. bütün mahallenin çocukları 2-3 gün öncesinden anlaşır, mahallenin üst tarafındaki koruluktan odun, çalı çırpı toplamaya başlardık. arabası olanlardan varsa kullanmadıkları eski lastikleri alırdık. kızlı erkekli toplanır ateşi yakardık. ateş ilk yandığında çok yüksek olurdu ve o ne kadar yükselirse biz o kadar eğlenirdik. ateş durulmaya başladığında herkes sırayla ateşin üstünden atlardı. aradan 1-2 saat geçtikten sonra herkes yorulur, birer ikişer oturmaya başlardı ateşin etrafına. gecenin geç saatlerine kadar dışarda kalmamıza izin verilen tek günü belki de o gündü. saatler ilerledikçe muhabbet koyulaşır, hikayeler anlatılırdı. hiç kimse birbirinden(belki de muhabbetten) kopmak istemezdi. eve gitmemek için direnirdi annesine babasına.
türk-kürt bayramı kavgası yapılmaz, ortak bi kültürün parçası kabul eder ve öyle yaşardık o günü. belki de çocukluğumuzdandı. ne de olsa daha küçüktük ve bilemezdik büyüklerimizin bildiklerini ve onlar bilirdi herşeyin en doğrusunu.
biz büyüdük ve yanmaz oldu o ateş mahallede. bi değer daha kaybolup gitti sanki.
