bayramların eskiden daha anlamlı olduğunu,şimdi ise anlamsızlaştığını farkeden kişilerin söylediği hayıflanma sözü.
yaşı küçük olan insanların bile söyleyebildiği söz. manevi değerlerimizle alakalı her konuda maalesef bugün dünü aratmaktadır. bayramlarda bunlardan biridir sadece.

(bkz: nerede o eski ramazanlar)
dejenere dünyada hersey gibi zaman gectikce özelini,güzelini kaybeden ve kıymetide kaybedildikçe anlasılan maneviyat yüklü günler...
herkesin çocukluğundaki bayramları özlediğindeki hayıflanma sözü. bayramlar çocukken daha bi anlamlıdır ve belki çocuk gözü güzelliğindendir. 60'ında birinden de 30'unda bir kişiden de ki 25'inde olanından bile duyulabilecek sözdür.
yaş almakla iliskili olmadan insanlarin masum ve dünyadan habersiz olduğu zamanlari özleme parolası. tevellüt 80ler olanlar icin en güzeli 90lardi 70liler icn en güzeli 80lerdi. aslinda nerede o tarihi tramvaylarin tarihi olmadigi gunler.
bayramın en popüler klişesidir. gençler bu cümleyi artık eskisi gibi kapı kapı dolaşıp para toplayamadıkları için sarfedebilirler.
bayramların mı yoksa insanların mı değiştiği belli değildir.
(bkz: nerede o eski insanlar)
her bayramda illa ki bahsi edilen fix söz öbeği.
gençlik yıllarında insana çok sıradan ve klasik gelmesine karşın, yaş ilerledikçe ne demek olduğunu tecrübelerle hissettiren cümle.
(bkz: biz büyüdük ve kirlendi dunya) aslında özledigimiz çocuklugun saf ve samimi halleridir.
bayramlarda ve ayni ozellige mazhar gunlerde 80-90 li yaslara gelmis insanlarin, gunde defaatle soyleyip bikmadigi laftir...
eski bayramlardan kastedilenin, çocukluk dönemi bayramlarında yaşanan unutulmaz anlar olduğunu, düşündüğüm olaydır...
yani geçmişe, yani çocukluğa duyulan özlemdir, zaten hangimiz özlemiyoruz ki çocukluğumuzda kalan bayramları, yeni alınan, gıcır gıcır ayakkabılarımız kirlenmesin diye yastığın altına sakladığımız günleri, hangimiz özlemiyoruz ki dedemizin elini öperek aldığımız harçlıkların hazzını, hangimiz özlemiyoruz ki şeker yemekten çürüyen dişlerimizi, hepimiz de özlüyoruz...
peki şimdi biz eski bayramları mı özlüyoruz, yoksa çocukluğumuzu...
(bkz: darbukacı bayram)
biraz garip bir neden olacak ama eskiden sokak aralarında, kapı önlerinde kurban kesilirdi. böyle görüntülerle büyüyen bizlere, sanırım şimdiki sokakların sessiz olduğu özellikle kurban bayramları garip geliyordur belkş de. bugün bayramın ilk günü ama herhangi bir günden farkı yokmuş gibi.
yaş ortalaması düşük neslin de söylemeye sıkça başladığı söz. her geçen sene bayramlardaki değişim hızlandığından, yaş ortalaması gittikçe düşecektir.
her türlü dini bayramda klasik tv geyiğimizdir. gına getirmiştir artık.
(bkz: nerde o eski bayramlar demediğimiz bayramlar)
özlenen eski bayramlar diil çocukluktur aslında.verilen bir şekere ya da üç kuruş paraya tav olur insan.ömür boyu unutmaz bile...
enfilasyonla birlikte bayram harçlığı azalan çocuk söylemi *
Bayram sonrası harçlık kulisinde Ahmetle Mehmet konuşur;
Mehmet -Lan Ahmet kaç para topladın ?
Ahmet -100 milyon ya.
Mehmet -Lan niye o kadar az ¿?¿?¿?¿?
Ahmet -ne bileyim lan enfilasyon mu ne varmış .mına koyim .
-nerede o eski bayramlar be cemil?
+eskide abi. hay böyle işin varya.
-aynen cemil aynen. eskiden ne güzel büyükleri ziyaretler olurdu. büyükler harçlık verirdi.
+evet abi ya bu öss ve enflasyon çıkalı eski bayramlar kalmadı.
-şimdi yok matematikten bayram ödevi 500 soru, türkçeden 350 soru, tarihten 200 soru, coğrafyadan 200 soru, bıktım laaaannnnnnn!
+artık dedemlerde %50 indirime gittiler harçlıkta. eskiden 20 kağıt verirlerdi. şimdi 10 yaptılar. elektrik, su, doğalgaz, pirinç, meyve, sebze hangi birine para yetişsin
-nerede o eski bayramlarrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrrr!!!!!!!!!!
yaş durumundan dolayı bayram harçlığı alacak dönemi geride bırakmanın yarattığı hayal kırıklığı ile telafuz ettiğimiz cümle.
mektubun yerini alan mesaj ile birlikte daha bir fazla sarfedilen serzeniş.
yaşılardan duymaya alıştığımız her bayram sarf edilen cümle.
önceki bayramlara göre daha az harçlık alan genç insanın sarfettiği cümle.