hayvani nefistir. insanı genel olarak hayvanlar aleminden bir tür kabul edersek, deyim yerindeyse hayvandan insansı özellikler bakımında farkı olmayan nefsi simgeler. gerçi bazı insanlar hayvanla eşdeğer tutmak hayvana da hakarettir ama neyse. hayvanın en azından merhameti vardır, ve bunu hissedersiniz. bir insan bir şeyde bu mertebede olup da başka bir şeyde daha üstün mertebede olabilir tabii ki.
mesela kumar örneğini verecek olursak, bir kişi devamlı kumar oynuyor ve içinde zerre pişmanlık duymuyorsa bu kişi kumar olayında nefsi emmare seviyesindedir.
Nefs derken çoğu zaman nefs-i emmareyi kastederiz. Kötülüğü emreden bu nefs, zamanla terbiye göre göre, günahlardan uzaklaşa uzaklaşa safiyet kazanır. Sonunda Allah’ın razı olduğu kâmil bir nefs olma makamına kadar çıkar.
Bu kat nefsin yedi kapısından birincisi ve en kötü olanıdır. Kişi işlediği günahı ve suçu kabul etmez heva ve heveslerinin peşinde koşar. O yüzden öyle ki bu kapı sahih müslüman için ebedi cehenneme daha götürebilir.
Bu kapıdan geçmek için tevhid zikri çekilmesi ve tevhidin inancı bilinmesi ve yapılan şeylerden yüz dönulmesi lazımdır.
Zina yalan ihtiras arzu şehvet kin gazap gibi önemli batıni sıfatlardan arınmak gereklidir.
