yapayalnız olduğunuzu düşündüğünüz her an için, nefret ederseniz, ki genelde edersiniz.
mutluluğu mutlumsuluğa, huzuru kargaşanın suskunluğuna dönüştüğü için, bu kadar kör bir sofu oluverirsiniz.
insandan başka hiçbir canlıda olmayan duygudur. Bu da insanı nefretin hem öznesi hem de nesnesi konumuna sokmuştur. insanın kendisini ve sevdiklerini tehlike altında gördüğü vakit ortaya çıkar. Dikkat edin, nefret ettiğiniz nesne ya da kişilerin aslında onlar olmadıklarını göreceksiniz.
bilgisayarın başında veya bir kafenin önünde veya sahilde veya orda veya burda onu görüp, görmesen de bir şeyler fark edip, aslında senin ona verdiğin değerin onda birini bile sana vermediğini anlamak. kendi kendine rezil olmak, kendini aşağılamak ve bunları bilerek ve isteyerek tercih etmiş olmak, dilenci gibi yalnızca bir gün öncesi için kendi kendine yalvarmak. aylar öncesinden olacakları görüp, adım adım kötülemek daha da kötülemek ve bunu her şeyin farkında olarak çaresizlikle yapmak. aynı hatayı 5 kez 10 kez yapmak ve "nefret"ini kaybedince yine yapapacağını yüzsüzce bilmek. 1 yıl önce hayatında olmayan biri için şu an "onsuz yapamam" diye düşünmek ama kendi kendine ondan önce mutlu değil miydin diye sormamak, sorsan bile kaçamak cevaplar vermek. aptal olduğunu, aciz olduğunu, yetersiz olduğunu, oyuncak olduğunu, kukla olduğuna, "öylesine" olduğunu düşünmek ve sözde özgüvenli geçinirken kendi içinde böcek gibi ezilmek, ezilmek. nefret etmek.
bunyenin kendi kendine verdigi en buyuk zararlardan biri kendine kendine acı cektirmek,sinir katsayısını tavan yaptırmaktan baska elle tutulur hic birsey kazandırmayan depresyona surukleyen keske hic boyle bir duygu olmasaydı dedirtendir.
BELKi DE DÜŞÜNCELERiMiZE, DUYGU DÜNYAMIZA EN ZOR GiREN, AMA BiR GiRDiMMi ÇIKMAYAN BiR DUYGU YA DA OLGU. HER NEYSE. OLDUKÇA SERT VE KESiN VE KESKiN BiR iFADE BiÇiMi. BiRiNi HiÇ SALLAMIYORSAN ONDAN NEFRET ETMEZSiN DERLER YA HANi, E BEN RTE DEN, BÜLENT ARINÇ TAN TAYYiP BIYIĞI NDAN NEDEN NEFRET EDiYORUM ÖYLEYSE? BiZi BiZ YAPAN, AMA BiZ OLMAKTAN ÇIKARAN BiR DUYGU SANIRIM .ÇÜNKÜ SON ZAMANLARDA O KADAR ÇOK ŞEYDEN, KiŞiDEN, OLAYDAN, YERDEN, VS NEFRET EDiYORUM Ki KENDiME iNANAMIYOR TANIYAMIYORUM KENDiMi. *
kıskanmak kadar kötü bir eylem. kıskançlıktan kadar kötü bir duygu nefret. at başı yarışırlar. ikisi de önce kişiye zarar verir. duyguyu taşıyana.
"tenine bir kumralın gölgesi düştüğünden beri kumrallardan nefret ediyorum. oysa kumralım en sevdiğim şarkıydı bir zamanlar. şimdi değil. bana bir şarkı söyle içinde adım geçsin. öyle keskin ki nefesin bir ömür benimlesin.
bana bir yağmur borçlusun içinden susup yağ bana
öyle sessiz ki özlemin bir hayal gibi renksizim, sebep sensin bizsizim.
bir yağmur gibisin sele verdin kalbimi yine de gelmedin.
sevginiz kökünden bittiği an duyulan histir. sevgi bitince, o kişinin tüm pisliklerini görür hale gelirsiniz. nefret bile çoktur artık o kişiye. koskoca bir boşluktur sonrası. yoldan geçen domatesçiden farkı kalmaz sizin için.
ancak çok sevdiğimiz bir insana beslenen duygunun tanımıdır*. sevmediğimiz bir insana ancak gıcık olabilir, varlığına tahammül edemeyebiliriz. nefret gibi ağır bir duyguyu kimse yaşamasın dilekleriyle entry'ye son veririz.
nefret kalbi katılaştırdığından, kalbin ağrımasına sebebiyet verendir. insan nefretinde haklı ya da haksız olabilir, ancak günümüzün eleştiri kabul etmeyen ve empati kurmaktan yoksun toplum düzeninde nefreti de, aynı diğer duygular gibi, farketmek çok zordur. en iyisi nefret ve benzeri sarsıcı duygulara kalpte yer vermemektir.
insanlara has bir duygudur. büyük aşklardan bile büyük bi duygudur bazen nedeni bile anlaşılmaz. aşk ile arasında ince bir çizgi vardır aşkta bazı şeyler yolunda gitmedigi zaman nefrete doğru gitmeye başlar. insanlardan alım-nması gereken bi duygudur.
aptal insanlar, aptal oldukları için herşeye inanan insanlar, kendini tek otorite sananlar, delikanlılığı sadece bir erkeklik özelliği olarak görenler, iki yüzlülük, midesizlik abidesi olan insanlara karşı duyulan his.
her duygu gibi insana özgü olandır. bazen insanın olaylara temkinli yaklaşmasını sağlasa da çoğu zaman faydası olmayandır. bu duygudan bir şekilde arınıp nefret edilen kişiye nötr kalmak kendimiz için daha iyi olacaktır. tabi bu kişi çok canımızı acıtmadıysa.
