insani bir duygu. Nefretinizi neye yönelttiğiniz çok önemli. Eğer milletinize, ülkenize düşman olanlardan nefret ederseniz ve hırslanırsanız kendinizi yetiştirip vatana millete hayırlı bir birey olmanızı sağlar. Yalnız küçük ve alçak insanların iğrenç davranışlarına nefretinizi yöneltirseniz hiç değmeyecek tipler için boşa enerji ve vakit harcamış olursunuz.
Gerek var mı gerçekten hiçbir şeyi hak etmeyen insana bu kadar güçlü şeyler hissedip onu gittiğimiz her yere her an’a taşımaya? Gereksiz mide bulantısı, tüy ürpertme operasyonu yapmayın kendinize.
en güçlü ve en zararlı duygudur tamam bende nefret ederim hemde fazlasıyla kindarımdır da ama kendime hakim olmasını kendimi tutmayı bilirim bir anlık nefretle, sinirle hata yapmaya değmez.
Belki de Allahından bulsun demekti çözüm ama bilinmez kalbe kördüğüm. En kötüsü sevdiğinden nefret etmektir. Gönül ile imtihan zor. Kazansan da kaybedersin.
içinizde yer etmemesi gereken duygu, en güçlü duygu derler bir de buna. bilemiyorum belki de öyledir.
nefret buram buram negatifliktir. buram buram kaygıdır strestir. tonlarca yükü omuzlarda taşımaktır. gerçek nefret tabiki. şey bu hayatınızı mahvettiğini düşündüğünüz o kişi o yer o eşya vs.
bilemiyorum nefret duygusunu senelerce yüreğinde taşıyabilen var mı
sıyrılın yüreğiniz her nasıl soğuyacaksa bir an önce.
kurtulun bu duygudan.
yeni hayatınıza gözlerinizi tertemiz açın.
nefret ediyorum. bir duygu biçimi olarak bunu hissetmek, diğerlerinin suçu kadar belki de benim suçum ama ediyorum işte. bazı insan ilişkilerinden, günümüz ahlaksızlığının, belki de her birimizin ahlaksızlığının, iyi ahlakla örtmek değil de, hangimiz daha az ahlaksızız tarzında analizlerden nefret ediyorum. nefret ediyorum, tembellikten, başıma gelen her kötü unsurun çevre etmenlerden, iyi unsurun ise, kendimden dolayı hissedişimden nefret ediyorum, çünkü bu umutsuzluğa sürüklüyor insanı. dışarıyı, çevreyi, başkalarına fiilen veya düşüncesel nefret içerisine girmeden, silkelenmek adına kendinden nefret etmek aslında o kadar da kötü bir şey değil. ama bunu başarmak neredeyse imkansız. sonradan geçiyor işte zaten. iyi bir hayat yaşamak için kendi kendinizi daha iyi bilirsiniz. yani hayatı yaşamak, aynı hataları yapmamak için kendinden nefret etmek mi, yoksa ben doğru yapıyorum aslında ama çevrem bunu engelliyor, müdahale ettiği için böyle oluyor noktası mı. asıl mesele bu bence.
Tanıdığım insanların değiştiğini görünce onlardan nefret ediyorum. Girdiğin ortamlar , kurduğun ilişkiler , arkadaşlıklar niye kişiliğini değiştiriyor.
güzel bir özlü sözde kendi zehir içip öteki adamın düşüp ölmesini beklemeye benzetilmiştir. bazı zavallı örnekleri görünce insan sahiden de bu benzetmeyi beğeniyor. nefretle dolmaktan, etrafa nefret söylemi saçmaktan sakının arkadaşlar, en başta kendinize zarar.
