dudaklarım dudaklarında
nefesim bir senin kalbine gidiyor
bir benim kalbime
biz dolduruyor bizi
oysa ben, "biz"i çoktan yitirmiş
bir başkası tarafından fena kirletilmiştim
Hıh!
Bir ırmak gibi akıyor dilim sırtının vadilerini keşfederken
ve köprücük kemiklerinin ucunda dikilip
bağırtılarım yankılanıyor
uçurumlar, uçurumlar uçurumlardan düşerken...
içimden atlıyorum gözbebeklerine
ne renk diye sorma sakın bana
adını koymakta zorlanıyorum hala
sen o kadar güzel gülüyorsun ki
tüm kir pas, pespaye kullanılmış aşklar
incitebilen o eski anılar
artık "anı" nihayet
sen varsan, içimde bir bahar kıpırtısı
sonbahar umutsuz değil ilk kez
ve zulamda kopil bir kalpkırpıntısı
nefesini çekiyorum içime
içine veriyorum nefesimi
umut ve heyecan refakatinde
anlatacak ne kadar çok şeyim var sana
oysa
ben ki artık tövbekardım
çoktandır anlatmaya
durun ben de sizi affedeyim 40 haramiler
orospular ve siz tüm canımı acıtan yaralar
ve elbette siz pek sayın
sotede terennüm eden bay akbabalar!
layığı ile buluşuyor işte her ihanet...
kızmaya hakkı yok kimsenin
ben vadilerinde dolaşıyorum teninin
yükseltilerinde tanrıyı buluyor
gizli mağralarında kayboluyorum
şimdi hayli kullanılmış ve tüketilmiş geliyor
eski zaman masalları
aklımda rehin şimdi tek bir tebessüm
serseri bir kalp çarpıntısı,
kaplıyor doyamadığım çehreni
doyamayacağım günler var daha
kimbilir kimin kime hediyesi.
bir sonbaharda batıyor nihayet hüzün
sen doğuyorsun ufuktan
umut ve ihtişamın ihtilaliyle
kayıp hakkari dağlarından
tezkere aldık aşka, uygun zemini yokluyor
zaman
nefesin geliyor içime,
ben nefesimi veriyorum içine
dudaklarımız her kenetlendiğinde
ben şaşırmayalı çok olmuştu benle
nefes'im!
şimdi belki sıra, ilk kez sende!
redd in en sevdiğim şarkısıdır. insanı aşka getirecek bir potansiyeli vardır ki bu nedenle fazla dinlenmememesi tavsiye edilir.
içimde dolaşan alkol gibi
sana gitgide sarhoş oluyorum
ruhumu kaybetmiş gibi
sadece senin için yaşıyorum
nefes bile almadan seviyorum seni
mercan dede'nin son albümü. bu albümde kendisi olayı bitirmiştir. albümün içinden küçük bir poster çıkar. bir akciğer filminin ortasından ney geçer. altında da şöyle yazar:
tanrı topraktan yarattığı insana hayat nefesini üflediği anda insanoğlu yaşayan bir ruh haline geldi. yaşayan ruhlar olan bizler istisnasız, ilahi kanunun tecellisi, dünyaya ilk selamımızı aldığımız nefesle verdik. emanet aldığımız nefes, bu dünyadan ayrılırken sahibine geri dönecek. bu iki nefes arasındaki hayat denen aralıkta, kalbimiz çarptığı sürece umut var.
aşkın kapısı umutsuzluk kapısı değildir, nefes ise sevgilinin bize selamı....
Albümdeki şarkılar:
1. Atman
2. Behin
3. Breath
4. Dem
5. Engewal
6. Ginhawa
7. Halitus
8. Hininga
9. Huo
10. Huxi
11. Moya Alitu
12. Napas
13. Samana
14. Souffle
15. Zefir
Bitimsiz bir nefes,yankılarıyla çoğalan bir çığlık,varmaktan ziyade akmaya meyyal bir yolculuk ve belki de en önemlisi,okur ile yazarı,hüzün ile umudu aynı kefeye koyan bir Nuriye akman romanı
