Nedeni vardır muhtemelen. Öğrenmeye çalışmayın. Canı istemiyordur tek neden bu bile olabilir. Önemli olan kimsenin canı isteyince uğrayacağı, işine gelmeyince ortada bırakacağı kişi olmamaktır. O layığını bulur, bırakın gitsin.
sıkılmıs oldugun, artik seni heyecanlandirmayan bir iliskiden kurtulmanin ve en kolay yolu secmenin sonucunda ortaya cikandir. Adi ustunde nedeni yoktur, oyle soylenir. Bir nedeni yok bitsin derleer sonra da giderler.
sebebi sevgilinizin başka arayışlarda olmasıdır. ayrılığı açıklayacağı makul bir sebebi yoktur. ortadan kaybolur. sorularınız, mailleriniz, aramalarınız cevapsız kalır. bir süre sonra "mola verdim ayrılmadım" diye ortaya çıkar.
ilk tepkinin beni terkedeni ben hiç aramam ve beni sevmeyeni ben hiç sevmem * olduğu... sonra uykuların kaçtığı dönem gelir ardı sıra...sabahlara dek savaşılır ayrılığın nedensizliği ile ve gidenle...sonra sabaha zihni savaştan mağlup başlanan günler çekilmez olur imdat atarax...ki ataraxın da uyutamadığı zihin var ki bedenini uyuturken savaştasın...sonra neden? neden?lerle yersin kendini, anlayamazsın anlayamadıkça kendine eziyet edersin kendine eziyet ettikçe de çevrene...bı kısır döngü haline döner hayatın...sonu zanaxı vacip kılar...en azından ilk ay! ***
nedensiz değildir aslında, eğer bir ayrılık nedensizse, sadece nedensiz gibi görünüyordur, yani o an için sağlam bir gerekçesi yoktur, ama geçmişte o kadar çok neden birikmiştir ki bu noktaya gelene kadar;
-nedensiz susuşlar
-beraberken yaşanan yalnızlıklar
-herşeyin anlamını yitirmesi
-eskilerde yaşama (yanınızdaki o değildir artık, kimdir? sanki yabancı birisi, ne garip...)
-beraber yapılan şeylerden zevk alamamak
-eskiden hoşa giden tavırlarının artık hiçbir anlam ifade etmemesi, aksine sinirinize dokunması..
yine bunlar varsa çok da koymaz insana zamanın getirdiği şeylerdir bunlar, her ilişkinin geçtiği evrelerdir.
bazense söylenmiş bir söz, bir tavır, kalbi kıran herhangi bir hareket, o kadar yaralar ki insanı; o kadar oturur ki içine, olmadık bir anda ortaya çıkıverir sanki, gururla bir olur kalbi yener, hiç düşünmediğiniz bir anda ayrılığı getirir, halbuki planlamamışsınızdır bunu, istememişsinizdir.. işte en nedensiz ayrılık budur; ama derinine indiğinizde, en çok neden de ondadır...
gözün birden bire televizyonda beğendiğin duygusal bir filmin veda sahnesine takılmıştır. her izlediğinde olduğu gibi yine nedense bavuluyla giden her sabah yanında uyurken seyretmek istediğin o kız oluverir bir anda ve ardında gözü yaşlı kalan ' erkekler ağlamaz ' yalanına milyonlarca kez söven adam sen olmuşsundur. sonra kendi kendine ' saçma bir son ' der çalışma odandaki radyoyu açıp çekmecelerdeki bir yığın kağıttan işe yaramayanları atmaya başlarsın. sonra nedensiz bir şekilde radyoda en beğendiğin şarkı çalmaya başlar ' goodbye my lover '-her seferinde dinlemekten buruk bir tat aldığın şarkı. o esnada avucuna yine sebepsiz yere o kağıt parçası ilişir- bir zamanlar için acıyarak okuduğun, her okuduğunda ağladığın ama atmaya kıyamadığın- üzerinde ' goodbye my lover ' yazan ve düşünmeye başlarsın aslında pek çok nedensiz sandığın şeyin bir nedeni vardır.
nedensiz gibi gözükür, ancak kesinlikle bir nedeni vardır. nedenlerini bilip, gerekirse bulup üzerinde düşünmek gerekebilir. fakat kendinizi harap etmemekte yarar vardır.
aslında bir nedeni olan ayrılıklardır. (bkz: neden sonuç ilişkisi) edilen kişi bir neden bulamadığı için 'nedensiz' olarak tanımlar ama eden kişinin bir 'neden' i vardır*.
