aslinda en basta biriyle hayatta akıp gitmek istedim. olmadı. sonra hissetmedigim hicbirseye dahil olmadım. gürültü seven biri degilim yalnızlığı beğendim.
Pencere kenarı boşluğu, saksı dibindeki topraktan hallice bir yalnızlık benimkisi. Açıkcası ben yalnız kalmayı tercih etmedim o benim yalnız kalmamı istedi. Kimileri bunu tercih eden taraf olur kimileri başkalarının tercihine kalmıştır. Yalnızlık anlatılması zor kelime ki yaşanması daha zor. Bu aralar kendi kendime konuşmaya başladım genelde nöbet sonrası yaşıyorum, eve geldiğim zaman otururken birden kendime bi kahve içeyim sade olsun sonra da bi duş felan diyorum baya sesli sesli konuşuyorum. Velhasıl ben seçmedim yalnızlığı.
Ben kendim gibi birini arıyorum. Bulana kadar da aramaya devam etmeyi düşünüyorum. Bana diyorlar ki kimse tam anlamıyla kafa dengi birini bulamıyor. En çok uyduğunu düşündüğün birine bu tamam işte de evlen. Benim içime sinmesi gerekiyor içime sinmezse motive olamıyorum.
