Her şeyi ve herkesi bırakıp çok uzaklara çekip gitmek istiyorum. Bir işle uğraşırım, Tek bir an bile boş kalmak istemiyorum tek bir an bile düşünmek istemiyorum.
Çocuklarımla oyunlar oynayıp, ailecek huzurla çay içebileceğimiz bir yer olacak.
Boydan boya kanepe atarız, korkuluğu da çocuklar için az yükselttik mı tamamdır.
sevdiğim insanlara sarılmak ve onlarla vakit geçirmek, bazı insanlardan uzaklaşmak, uçmak ve olabildiğince uzaklara uçup kaybolmak, keşfetmek , bir deniz kenarında kahve içmek, konser-sinema vb. aktiviteler yapmak, galata’ya karşı şarabımı yudumlamak ve kaybettiğimin vakti geri alabilmek. kısacası hayatımı istiyorum...
kanaatkar olup mutluluğu bulmak istiyorum . tembellik ve nankörlükten kurtulmak istiyorum .eskisi gibi akışına bırakmak istiyorum . huzurlu bir şekilde akşam 11 de yatağa girmek istiyorum.
Hiçbir şey sadece yalnız kalmak çok bir şey değil. Annemi yalnız bırakamam 1-2 saat olsada. Onun için sadece bir kaç saat annem yokken yalnız kalmak istiyorum. Lütfen, artık düşünemiyorum. Deliriyorum. Ağlamak bile ihtiyaca dönüştü, rahatlamam gerek kendime zarar veremem. Annem üzülür. Ölücem.
beklentisiz, öyle.. hayat denen bu rüzgarın beni götürdüğü yerde, zamanda... hiç bir şey beklemeksizin, istemeden, uğraşmadan yaşamak ve pişmanlık duymamak istiyorum. kimseye benzememek istiyorum, benim rüzgarımın götürdüğü yerde acımın da mutluluğumun da verdiği huzuru yaşamak istiyorum.
hayat üzülmek için çok çok kısa sevgili dostlarım. doğduğunuz günü düşünün... ne çabuk geçti. yaptığınız her şey geçmişte kaldı ve geçmişte kalmaya devam ediyor. anda kalın, vakit nakitten de değerlidir.
