Döngü halinde kendinden nefret, kendini affetme, herkesten nefret edip kendini dostsuzluğa alıştırma çabası, o insanlar olan güzel günlerin hatırası ve sonrasında tekrardan kendinden nefret..
Bir bayramım da hasta olmadan geçsin be… bu dünya hassas vücudum için çok fazla mikrop içeriyor, sanırım doğal seçilimde benim elenmem gerekiyordu da bu yaşıma kadar balına geldim.
ilginç,tam şimdi ne hissettigimi yazmak için sözlüğe girip hemen bu başlığı gördüm.
Rezalet hissediyorum. Boktan. Hiç bu kadar üzüldüğüm günler olmamıştı.
Sevildigim günler geride kaldı. Sevilirken de sevilmek istememiştim. Hayat boyu aileme bu yüzden dargın kalacağım galiba,öyle sevilmemişim ki sevgiden kaçtım. Şimdi derin karanlıktayim. Eskiden beni seven biri vardı ayrıldım diye kudurup her gün gördüğüm eskiden arkadaşım olan biriyle kiristiriyor. Ondan sonra beni seven biri daha oldu , hastalıklı ve saplantılı şekilde sevdi beni. Onu da terk ettim. Ama şimdi öyle yalnız öyle yalnızım ki neden hala hayatta olduğumu sorguluyorum. Canım babam ,keşke beni biraz sevip basardigim şeyler için beni takdir etseydin belki bugün kızım intihar edecek mi diye düşünmek durumlarında kalmazdin. Belki bende şu kısa hayatta mutlu olur yaşadığımı hissederdim. Bazı günler bulunduğum odada kendimi asmak istesem nereye asabilirim diye tavanı incelemezdim. Belki bu satırları gözümden yaşlar aka aka yazmazdim. Hayat benim için gittikçe zorlaşıyor sözlük. Artık ne yapacağımı bilemiyorum. Acılar içinde tavanı izliyorum her gün,nedenini ben bile bilmiyorum. Hiçlik içinde hayata veda etmek istemiyorum. Sevmeyi ve sevilmeyi ogrenememis olmayı istemiyorum. Benim bir amacım kalmadı kendime bir amaç bulamamaktan korkuyorum. Bir hayalim olmadan ölmekten korkuyorum. Son defa içten bir şekilde gülmeden, kahkaha atmadan,sevdiklerimle olmadan olmek istemiyorum. Sadece üzgünüm, karanlıkta kaldım. Beni aydınlığa çıkaracak küçük bir ışık arıyorum. Küçük ışığım, lütfen beni geç olmadan bul, aydınlat , aydınlat ki yarınları görebileyim.
Bir pizzanın kendini uyuşuk ve hissiz hissedebileceğini hiç düşünmemiştim. Artık dünyaya bambaşka bakma vakti geldi. Bu buğudan nasıl çıkabilirim bilmiyorum. Hipnoz oldum sanırım
Yukarıda kendini unutulmuş bir dilim pizza gibi hisseden yazar gibi; pizzaya coortt diye sıkılan ve işi bittiği için kullanılmayan ancak dolaba da koyulmaya üşenilmiş ketçap gibi hissediyorum.
Sanırım loş ışık bana iyi gelmiyor. Güzel şeyler düşünüp kendimi rahatlatmam gerektiği zamanlarda bunaltıyor beni. Etrafımdaki her nesneyi üzerime doğru çekiyor. En iyisi çıkıp temiz hava almalı. Bilen var mı yakınlarda en iyi hava nereden alınır?
mutlu desem mutlu değilim. yorgun desem yorgun değilim. enerjim var desem o da yok. ortaya karışık pizza gibiyim şu an. hissettiğim tek şey hissizlik ve uyusmuşluk hissi.
