iyidir hoştur elbette ama ağdalı ve süslü cümleler, farsça kelimelerle okumayı zorlaştırır. üstüne hep aşk, uhrevi konular ve soyut anlatım girince epey bir bocalatır.
kişiliğine ve akademisyen kimliğine diyecek birşey yok elbette.
Geçen sene "nar ağacı" kitabını okuduğum yazar. O kalınlıktaki bir kitabı öylesine kısa bir sürede bitireceğimi hiç düşünmezken kitabı okumadığım, ertelediğim günler için kendime kızdım. Böylesine güzel betimlemeleri ile beni mest eden yazar olarak hep aklımda kalacak.
nazan bekiroğlu; elif şafak, sinan yağmur, serdar özkan gibi insanlarla birlikte kitap yazmaması gereken insandır. eskaza yazdılar diyelim, bunu tekrarlamasınlar lütfen.
hadi bir kitap yazdın, iyi sattı, her şey yolunda vs. aynı cümleleri aynı konuları evirip çevirip kağıda dökmek kitap yazmak mıdır kuzum? değildir, kulağı tersten göstermektir.
tutturmuşsunuz bir mevlana, bir uhreviyat, bir üç noktayla biten cümleler silsilesi. hayır sonraki kitaplarınızda, ilk kitaplarınızla yaptığınız göz boyamalar, yakaladığınız büyü(!) bozuluyor.
rica ediyorum yazmayınız; bırakınız ihsan oktay anar yazsın, bırakınız hasan ali toptaş yazsın. o dar zihniyetlerinizle türk edebiyatını bu kadar sığlaştırmayın.
"sabret! bir gün kendimizi duamızı yaşarken bulacağız." ve "umutsuzluğun lüzumu yok, vaad edenin "rahman" olduğunu bildikten sonra." demiş yazar. bazen sabır gerekir insana. olması gereken, olması gerektiği yerde, olması gerektiği insanlarla olacaktır zaten. beklemek ve dua etmek de güzeldir.
Duygudaşlık, ortaklık doğurmak, insana yalnız başına eksik olduğunu hatırlatmak içindir belki. Bu zorlu yolda tek başına olan sadece cesettir. Yaşayanlar çifter çifterdir.
"bir tek veya milyon, fark etmezdi. çünkü birinin ölümü her birinin ölümü gibiydi. çünkü her insan bir evrendi ve her ölüm evrenin sönüşü demekti. bu yüzden tek masumun dahi öldüğü yerde hiçbir haklı gerekçeden söz edilemezdi. savaş insanı canavarlaştırıyordu ve insanın insana ettiğini kimse kimseye etmiyordu."
"setterhan sen ne kaybettin geçmişinde, bunu bilmiyorum. ama unutma. onu hiç bulamayacaksın. hiç bulamamaktan daha acısı var bilir misin setterhan? her kapıyı çalacaksın. her defasında buldum sanacaksın ama hiç bulamayacaksın."
akademisyen ve yazar.
güzel ama en azından benim için anlaşılması zor cümleleri/kitapları vardır.
hepsini anlasam bence daha çok severdim. *
(bkz: nun masalları)
içimizde hep hüzün filizlendi ve içimizde hep ağlamaya ilişkin birşeyler vardı. hep yanlış kalelerin burçlarına bayrak çekmeyi düşledik. tükenmemek için gereken tılsımı bir türlü bulamadık. çıktığımız yolculuklar hep yanlıştı ve bunu neden sonra farkettik. (nun masalları)
kendisi son yazısında (mezuniyet töreni konuşması) bir defa daha mezuniyet törenlerini konu almıştır, çünkü o aslında yazardan çok hocadır, kendisi de ifade eder, der ki otuz yıl kaftanı yazısında:
"Siz, bu satırları okuyanlar, onu "yazıcı" olarak tanırsınız.
O, bu gün de, kendini raptetmeye çalıştığı belirgin vasfıyla her zamanki gibi hocaydı.
Sırtına görünmez bir kaftan atıldı. Umulur ki veda gününde, Fatih Eğitim'in denize açılan rampası üzerinde, ardı sıra sürüklenir. Kaftanların en güzeli." http://www.zaman.com.tr/n...-yil-kaftani_1057860.html
yazdıklarıyla herkesin yüreğinde bir yere dokunabilir sevgili hocam. dersime girmedi belki ama kendim hocammış gibi hissediyorum. Onun görev yaptığı fakültede okuduğum, onunla tanışma fırsatı bulduğum için kendimi nasipli hissediyorum. yazdıkları hiç abartısız, ta gönülden, içten.. kendisi de ince ve derin bir kişilik çünkü.. bir öğretmen olarak yazınızı satır satır okudum ve kendimce notumu çıkardım hocam.. iyi ki varsınız..
"Sevgili Öğrenciler; yepyeni bir yolun başındasınız şimdi. Âdettendir, birkaç nasihat gerek. Bildiklerinizi tekrarlayacak değilim. Birkaç işaretim var. Çoğunuz öğretmen olacaksınız. Dersinize iyi hazırlanın. Bildiğini iyi anlatır insan bilmediğinde bocalar. Bilmek ise saygınlık getirir. Öğrencilerinize, yaşları ne olursa olsun saygı ile yaklaşın. Unutmayın ki sayılmanın ilk şartı saymaktır. Saygı ve sevgiyi sadece insana göstermekle kalmayın. Evrenin bir bütün olduğunu unutmayın."
"Her şeyin farkında olun ama iyi olmayı seçin, Jean Valjean ve Dr. Faust gibi. insanı insan yapan, kötü olmaya gücü olduğu halde iyi olmayı seçebilmesidir. iyi kalmak büyük mücadele gerektirir. Ama meleklerin ilâhisi de ancak bu çileli yolun sonunda duyulur. "
"Bir öğrencinin gözlerine takılır Halide Edipin gözleri ve ilk cümle ağzından kendiliğinden dökülür: Tahsil, insanları diğer insanlara karşı insanca bir duygu ve anlayışa göre yoğurmadığı takdirde beyhudedir. Benim de size son öğüdüm bu olsun.
Ve Sevgili Öğrenciler; bugün gidiyorsunuz. Ömrünüzün en güzel dört yılını geçirdiğiniz bu sıraları, Fatih Eğitimin meşhur rampasını, bizleri unutmayın. Olur da yolunuz tekrar düşer, burada bir eviniz olduğunu hatırlayın.
Hüzünlüyüm. Sizin de, mezun ederken içinize hüzün dolduracak öğrencilerinizin olması en büyük dileğim. Bir hoca için en büyük bahtiyarlık.Hüzünlüyüm evet ama ümidim daha yoğun. Bu ümitle hepinizi kucaklıyor, elleri öpülesi velilere sevgi ve saygılarımı sunuyorum." http://www.zaman.com.tr/n...ni-konusmasi_2222954.html
