Arabayla, uçuruma (uçurum yaklaşık 30 saniye kayalıklara, ardından 15 saniyede denize düşme mesafesinde), yaklaşık 15-20 km uzaklıktan, 0 km/s ile başlayıp 200 km/s'e ulaşınca cebimden çıkardığım samsun 216'yı arabanın çakmağıyla yakacağım. Ardından bir elimde sigarayla son sürat uçuruma doğru hızla süreceğim. Sigara bitmeden uçuruma ulaşmış olmam gerekiyor. Biraz daha hızlanabilirim sigarayı yaktıktan sonra.
Uçurumdan uçarken son kez "come with me hail mary run quick see" diyecek rahmetli tupac shakur (R.i.p.). Bu sırada sigaramdan derin bir nefes çekeceğim. 30 saniye sonra kayalıklara çakıldığımda hava yastıkları açılacak ve ben sadece sarsıntıyla yaşamış olacağım. Fakat araba alev alacak. Ben de yanacağım. Acı çekeceğim. 15 saniye boyunca, her saniye alevi hissedeceğim. Ardından suya düşerek sönecek ve boğulmaya başlayacağım. Arabanın kapısını açma çabalarım sırasında Ciğerlerime su doluşunu hissedeceğim.
Midemden boğazıma kadar su dolana kadar yaşayacağım. Bu sırada arabanın kapısını açıp dışarı çıkacağım. Yukarı doğru yüzmek için son bir gayretle çırpınırken, küçük hain köpekbalıkları gelecek. Küçük olmaları önemli, çünkü küçük ısırıklar alacaklar. Küçük küçük yiyecekler beni. En son beynimi yiyecekler ki bütün acıyı hissedebileyim.
Herkesten sonra tek başına, etrafı izleyecek kadar yüksek bir yerde, sanki tüm benliğiyle savaşmışçasına yaralı yaralı, elinde sigara captain price gibi, pycho-pass taki turuncu saçlı yan karakter satoshi gibi ama yavaş yavaş.. insanları hala anlamaya çalışarak, ve nedense gülerek.
