Bilinçli ölüm insan türünün bir eylemi yani her intaharda bir miktar insanlık onuru bulunur ve sanırım nasıl ölmek istediğini seçmenin tek yoludur.
Hayatımın her hangi bir anında şimdi denen bir zaman diliminde ölmek isteyeceğimi sanmam. Çünkü ölmek gelecekten bir beklenti, kaçınılmaz bir şey ve o henüz orada olduğu düşünülürken gerçekleşecektir.
Ölmekten çok ölmenin yaşatacağı düşünülen fiziksel acıdan korkulduğundan uykuda yani tamaöen bilinç dışında ölmek istemek ekseriyetle insanın yönelimidir fakat burada acı olan ölmenin kendisi yani bilincin bitimi, ben bilincinin, kişisel hafızanın yok oluşudur. Ölmek üstüne ne güzelleme yazılırsa yazılsın geniş anlamda hiçten hiçe olan yolculuğun tamamlanıp var oluşun sona ermesidir. Unutulmama avuntusu da psikolojik olarak hiçleşmenin ağrı kesicisi olarak kullanılır. Fakat ister istemez güneşin bile öleceği bir evrende sonsuzluk düşü kurmak biraz hayalperestlik olur. Demirçağının en iyi şarkıcısı, yontma taş devrinin en büyük yöneticisi, cilalı taş devrinin en büyük bilim adamı artık hatırlanmaz.
Ölmek nerden baksan ölmektir o yüzden ölümün herhangi bir biçimini istemek, ondan iyilik ummak olsa gerek.
Ölümde güzel, iyi gibi içi boş olan kavramları içeriklendirecek özbilinç ortadan kalkar bu yüzden iyi ve güzelin özbilinç açısından işin içine karıştığı bir ölüm yoktur.
Var olmak tutkulu bir şey, var olma tutkusu ölümü düşünebilenler için kaçınılmaz. Her gün eziyet çekilen, işkencelerle fiziksel bütünlüğü bozulan biri bile en azından vardır. işkence çeken bir özne vardır, kendini ve işkence çektiğini tanımlayabilir. Umut edebilir, farklı duygular ve düşüncelere kapılabilir. Diğer türlüyse hiç.
Öyleyse ölümü istemek var olma tutkusundan daha büyük bir tutkunun eseri olmadıkça anlaşılamaz. Kendini bir şeylet için feda etmek bilincin tam bir olgunluk evresindeki kararını imler. Bilerek ve hiçleşeceğini göz önünde bulundurarak ahmakça olmayan bir ölüm kendinibir düşünce ya da inanç için feda etme insanlık onuruna yeterince uygun düşer
uyku mu? son günün bile olamayacak bir güne uyanmak için uyuyorsun, kalkamıyorsun. dünya senin ölümüne hazırlıksız yakalanıyor. hayır. uyuyarak ölmek benim için en kötü ölüm şekli olabilir.
Sevdiklerim öldükten sonra ölmek isterim.
Ben onların yokluğunun acısına katlanırım ama onlar bensizken acı cekmelerinden korkarım.
En güzeli sıralı ölüm ama ben tercihen bensiz yapamayacak kişiler öldükten sonra olmek istiyorum.
Yeterki sevdikleeik üzülmesin.
