Ama sessiz bir kural var içimde işleyen "sevdiğim insana" alınırım.
Sevmediğim insan kırıp incitemez kolay kolay.
Değer verdiğim yıkar geçer.
Hala cevabını kendimde bulamadığım şu soru yığınına en güzel cevap; insanım...
Her şeyiyle insan.
Bazen kahpeyim, bazen düzenbaz, kıskancım bazen ve hatta hoyrat, yalancı...
Pisim mesela, hala karıştırırım burnumu kuytularda, hala çocukluktan kalma bitlerimin varlığından şüpelenir tırnaklarımı götürürüm saçlarımın arasına.
Bazen minicik bir böceğin yolda debelenişini takarım kafaya, bazen ölür birileri 'müstahak' derim üzülmeden. Dedim ya insanım.
Iyi biri hiç olamadım mesela, sevgi dolu, sevecen, şirin.
Yolda hep çattım kaşlarımı,güçsüzlüğümden korktum.
Hic sigara içmedim, alkole bir kadeh rakıyla başladım devamı meçhul...
Bazen altın kaplama çatallarla dişledim karşı sandalyedekinin etini.
Bazen dizlerimi büküp oturduğum yer sofrasında yudumladım sevdiğimin muhabbetini.
Öyle çok utandım ki utanmadım yanlışlarımdan.
Öyle kızardı ki yanaklarım saklayamadım, örtemedim çocukluğumu..
Çok sevdim sevince. Çok sevince çok umutlandırdım kendimi ve bütün çoklara özenip çok kırıldım gidişlerde.
Aldattım sevdiğim insanları mutluluğumla, en çok kendime söyledim süslü yalanlarımı.
Içimdeki depresif kadından hiç korkmadım, en çok onu sevdim . En çok...
Bir de nazım ı sevdim, tabii konudan bağımsız bu.
Şiirleri sevdim adanan... Sonra bebekleri sevdim yumuk elli.
Ailemi sevdim, üçü geçmeyen dostlarımı sonra Kitapları sevdim ve onları ayıran cisimleri... Fazlasını vermedi hayat. Üstelemedim...
Güzel biri olamadım hiç, alımlı, zeki, çekici...
Entellektüel sohbetlerim de olmadı...
Topukluları hiç giyemedim mesela, kışın çoraplarımı pijama paçasından yukarı çektim inadına.
Çok ama çok iyi. iyi bir sırdaş. Kalp kırmaktan çekinmeye çalışan. Beni üzüp sonra tekrar geri dönselerde yine iyi davranan. Geçmişte Yapılan saygısızlıkları görmeden yine ona rağmen iyi davranmaya çalışan bir insanım.
nasil! bir insaniz... nasil bir olacagiz amk. allah tek yaratmis, bir yollamis. o ikinci kafa, 4. bacak -3 degil-, 3. kol verdi de; biz mi bir insaniz dedik.
Sen duygusal bir insansın. Çok konuşmayı sevmeyen biraz içine kapanık, herkesle hemen kaynaşmayan bir insansın. Bunun yanında sezgilerin çok kuvvetli. Ruhani güçler desem değil, cinler periler desem değil, o değil bu değil bambaşka bir güç * Bir olay hakkında karar verirken sezgilerine çok güveniyorsun ki güvenmek de haklısın. ilginç bir şekilde pek hata yaptığın görülmüyor. Zaten hata yapsan bu duygusal kişilikle işin zor. * Eh sezgileri kuvvetli olan biri de haliyle insan ilişkileri uzmanı olur. Bir Güzin ablalık var sende ;)
henüz benimde tam olarak tanımlayamayacağım kadar karmaşık kah duygusal davranan kah mantığıyla hareket eden genellikle hümanist bir insan sayılabilirim. şimdilik kendi bir halinde insan da denebilir bana .
