kaşarı, peyniri, yağı karstan elde edilen sadece mısır unu karadenize ait olan sözde karaniz yemeği. mıhlama, kuymak doğu anadolu da da eskiden beri yapılmaktadır. karadenizliler 1-2 inekle nerden yapabilecekler tereyağlı mıhlamayı. işleri güçleri kendilerine ait olmayan şeyleri kendilerine mal etmek...
uşaklar, tereyağını eritiyoruz, hafif yakıyoruz. mısır ununu ekleyip, kavuruyoruz, rengi dönene kadar.
2 bardak sıcak suyumuzu, yavaş yavaş ekliyoruz, mısır ununa yedire yedire.
su bittikten sonra liğme liğme* ettiğimiz tel peyniri ilave ediyoruz yavaş yavaş karıştırıyoruz.
malzemeler homojen hale geldiğinde mıhlama tamamdır. 2-3 dakika karıştırmadan ateşte tutuyoruz ki dibine yapışsın, dibi için kavga çıksın*
yapımı çok kolay olsa da bir kaç hayati püf nokta vardır;
- kaşardan mıhlama olmaz, denemeyin bile poponuzu keserim. mıhlama trabzon imansız peynirden olur. bulunamama halinde*telli peynir'den olur. o da yoksa son durak çeçil peyniridir. ama çeçili de alırken hatay çeçili falan almayın, tel tel olabilen taze karadeniz çeçili alın.
- peyniri, tavaya dökerken yoğurt döker gibi dökmeyin, telleri yavaş yavaş yedirin. fazla peynir göz çıkarmaz ama sadece ağırlaştırır. tadını bozmayın.
- mıhlama esasen, bakır tavada yapılır, dibine de yapışması sağlanır ki, dibi kazınsın yenilsin. bakır yoksa teflonda da yapılır, lezzete pek zeval gelmez.
- mısır unu, bulunabiliyorsa karadenizden gelen kalın değirmen unu olmalıdır ama yoksa süper marketlerde satılan bağdat'ın mısır unu da olur. denenmiştir, lezzete pek zeval gelmez.
- mıhlama ateşten alınır alınmaz, hemen tüketilir soğutulmaz. ayrıca sert ekmekle yenir. ekmek çatala batırılır, çatal beraber tavaya daldırılır, şöyle bir tutam çevrilir, yukarı çekilir peynir uzar da uzar.. diğer uşak da çatalla o uzayan peynire dolanıp bağını koparır, tavaya öyle dalar, döngü devam eder.
- içine cins cins başka malzemeler katmayın, sıcak tüketin. poponuzu keserim.
"mısır unuyla yapılmış bir yemeği ekmek banarak yemek" şeklinde açılımı yapılmaktadır. kesin kilo aldırabilir. "muhlama" da denebilir. çok severim şahsen ve de her fırsatta yaparım. resimleri görünce canım çekti. sonuçta laz'ım bende.
orjinal adı yani karadenizde kullanılan adı muhlama olan, karadenizli olmayan ya da kibarımsı karadenizliler tarafından mıhlama olarak telafuz edilen yemek.
sıcak köy ekmeğiyle, lokma tavaya daldırılmak suretiyle yenmesi en makbulüdür. sofradan kaşığı çatalı atınız efenim bunu yerken. parmaklarınız ikinci boğumlarına kadar yağ olana dek abanınız lokmaya, zira en son o parmakları şlulup şlulup diye yalamak işin en keyifli yanıdır. he bide tavadan ağzınıza kadar uzayan peyniri dilinizle koparmak var ya.. of diyorum başka da bişey demiyorum.
gecenin bi vakti canının çektiren yemektir. üstteki entryde de belirtildiği gibi asıl adı muhlamadır. giresunda bi yediydim ki eneeeem bak yine çekti canım ehüeheh.
uzungöle gidildiği vakit, göle muntazam şekilde dizilen yerlerde yapılan yöresel muhteşem ötesi tat ihtiva eden trabzon şeysi. ölmeden önce tadılması gereken 10 şey arasında söyleniyor. bende işvicreli bilim adamlarının yalancısıyım.
