bugün

ismi sıkıntılı olandır.

Kuymak - mıhlama ayrımı yöreden yöreye değiştiği için mıhlama denince akla gelen farklı olabiliyor.
Ama benim mıhlama dediğim de, yazar arkadaşların açıklamış oldukları. Bol tereyağı içinde özel, köy peyniri. ekmeği bandıra bandıra yersni..
of of

edit: gelen yorumlar doğrultusunda biraz daha açıklayıcı yazayım.

Bizim orada sadece tereyağı ve peynirle yapılan mıhlamadır. tereyağı eritilir. peynir eklenir. üstüne de birazcık su.
Kuymak dediğimiz ise mısır unu ile yapılandır. Tereyağı ile mısır unu rengi dönene kadar kavrulur, su eklenir, biraz katılaşana, kıvamını alana kadar kaynatılır, ardından yine özel peyniri ( minzi vs.) eklenir, biraz daha pişer ve ocaktan alınır. tereyağı üzerinde bir katman oluşturmuştur.

fakat dediğim gibi, bu iki isim, iki yiyecek için farklı farklı kullanılıyor değişik yörelerde.

olsa da yesek..
(bkz: çivileme)
çok yakın bir zamanda tarafımdan tarifi sevenleri ile buluşturulacak karadeniz yöresine ait bir yemektir. ağzı sulananlar kenara geçsin..

(bkz: kuymak)
malzemesi soğan ve yumurta olan yemektir. iç ANADOLUNUN BAZı yerlerinde iftar olarakta bilinir.
mısır unlu peynirli bir yiyecektir. sık sık yeme fırsatı bulunamıyor, peyniri özel bir peynir olduğundan ve kaliteli mısır unsuz pek bir şeye benzemediğinden lezzetli olanı ile yılda 3-4 kere karşılaşılabiliyor.
oyhşş titredim şerefsizim. böle bazı yiyecekler vardır lezzetlidir.

aş erersin onlara. seve seve patlayana kadar yersin.

bazısı da vardır ki. onların hayalini bile kurmak istemezsin.

aklına düşmesin istersin. sürprizle önüne geldi mi dünyanın en şanslısı oluverirsin.

böyle tadımlık yersin. ekmeğin üstüne koyup yersin, ekmeksiz yersin, büyük porsiyonlarla yersin.

hem görüntüsü güzeldir hem kokusu hem kenisi hem yemesi.

tavanın üstünde dünyanın yedi harikası dikitler sarkıtlar...

bazen de delirir, yemeyip oturur izlersin.

işte mıhlama o menen bişeydir.
doğu karadeniz bölgesinin neredeyse ana yemeğidir.peynir(kaşar peyniri de olur) ve tereyağ ve mısır unu tavada iyice eritilir.mısır ekmeğini bana bana yersin kaşar gibi süner peynir.tadına doyamazsın.özellikle rize'nin her evinde ve her yerinde bulabilirsin.tadı hala damağımdadır.

bol miktarda tereyağı genişçe bir tavada eritilir.açlık miktarı,kişi sayısı gibi değişkenlere bağlı olarak belirlenmiş miktarda mısır unu ve bundan daha az miktarda beyaz un yağda uzun süre kavrulur.süper bi kavrulmuş un kokusu etrafı sardığında dilimlenmiş koleti peynirleri ve sıcak su eklenir.peynirler eriyip ağza gelmeyecek kadar küçük fakat uzayıp tel verecek kadar büyük doğranmış olmalıdır.kullanılan peynirin tuzluluğuna bağlı olarak istenirse tuz katılarak bir miktar karıştırılır ve daha sonra altı kısılarak 10 dakika dibi tutmaya bırakılır.

laz yemeğidir.
karadenizin kendine has yemeğidir. giresunlu bi ailenin yaptığı mıhlamadan yemiştim, güzeldi.
trabzon peyniri bulunamazsa en iyi çeçil peyniriyle olur. hatta aynı bile oluyor.

edit: marketten alınan çeçili kastediyorum...
doğrusu "muhlama" olandır.
iç anadolu'da incecik kıyılmış kuru soğanı kavurarak üzerine yumurta kırılması şeklinde yapılan yemektir. yumurtayı ezilmiş peynirle çırpıp eklemek de mümkündür. pul biber de süsü olur.
koyuna keçiye kesilmeden önce tuz yalatırlar, bildin mi?
hah şimdi bunu mısır unu ve tereyağıyla birlikte yediğini düşün...
güzel yapılırsa keyifle yenilen bir karadeniz yemeği.

(bkz: olsa da yesek)
Argoda bi kişiyi silahla vurmak.

-iş tamam mı?
+Merak etme abi mıhladık lavuğu.
biraz önce yediğim muhteşem karadeniz yemeği.

anne ellerine sağlık.
harika bir karadeniz yemegidir. müptelası olunabilir türdendir.
mısır unu, tereyağ, peynir ile yapılan, dünyanın en güzel yiyeceklerinden biridir.
sevenini yerine mıhlayan yiyecek.
doğrusu "muğlama" olan yemektir.
ninemin bütün torunlarını yanına çağırıp bizler için yaptığı dünyanın en harika yemeği.
Annemin geçende gel sana da öğreticem diyip zorla öğrettiği, mısır unu, tereyağ, ve trabzon peynir üçlüsünden oluşan mükemmel yemek. Biz hep "kuymak" olarak biliriz, herhalde yöreye göre değişen birşey. çok kişiyle aynı tavadan ve tahta kaşıkla yendiğinde tadına doyum olmaz. Tereyağı üzerinde hala kızgınken ortaya getirilir o sırada zaten herkes masanın etrafında elinde tahta kaşıklarla beklemektedir. Ağzın yana yana yersin. Tokken bile karşı koyamayacağın mükemmel tad.
göçmenlerde kaçamak adında başka bir versiyonu vardır.
şüphesiz ki; asıl adı muhlama olan karadeniz yöresine özgü ama hangi yörenin insanı olursanız olun denenmesi gereken lezzettir.

ısıyla gittikçe yumuşayan o peynir uzadıkça keyif alma süreniz de uzar gider.

pişirilirken çok fazla karıştırılmaması gerektiği gerçeği de püf noktasıdır.
karadenizin vazgeçilmez yemeklerinden, daha çok öğle yemeklerinde yenir.
(bkz: olsa da yesek)
karadeniz kökenli ailelerin her pazar sabahı aile kahvaltısını renklendiren yiyecek ayrıca evde hazırda yemek yoksa pratik ve doyurucu birşeyler yemek için harikadır. karadeniz insanı hareketlidir ve bana göre bunun nedeni yemek kültürümüz. peynir, tereyağ kısaca süt ürünleri, balık, kırmızı et, mısır, patates yemeklerimiz temel öğeleri. bunlar gerçekten enteresan şekilde enerji veriyor.
not: nasıl söylendiği yazıldığı değişiyor söyleyene göre. annem mıhlama olarak söyler, ne tam mıhlama ne tam muhlamadır. gürcüler istanbul türkçesiyle konuşsa bile mıuhlama gibi tuhaf telaffuz eder. lazlar muıhlama gibi söylüyor.