islam dininin yasakladığı herşeyin aşırı eğlenceli olması ve inançlarından dolayı yapamadıklarını başkaları yapınca hissettikleri hırs bence. Dikkat edin bir konu hakkında çok net ve kesin görüşleri olan insanlar genelde o konu Hakkında hiçbir deneyime sahip olmayan insanlardır.genelde otu hiç denememiş insanın ottan korkması ve öcü gibi görmesi gibi.Şunu söylemek istiyorum insanlar bilmedikleri ve sahip olmak isteyip olamadıkları şeylerden korkar ve nefret ederler.
iki tarafında düşünmeden konuşan insanları var. Ben müslümanım, kimseye de çıkıp " sen ateistsin " deyip nefret etmem yani, yapan insan da bana kalırsa inandığı dini yanlış anlamıştır, çünkü dinde zorlama yoktur. Ama ben etrafımda hiç böyle bi müslüman görmedim, ama ateist insanlar hep bi küçümseme içindeler. Hep aptal gözüyle bakıyolar inananlara, rahatsız ediyo bu durum. iki tarafın da düzeltmesi gereken noktalar var
Bu konuda Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) şöyle buyurmuştur: “Senden ilişkisini kesenle sen ilişki kur. Sana zulmedeni bağışla, sana kötülük edene de iyilikle mukabelede bulun.” (ibn Neccar)
Hz. Peygamber (sallallahu aleyhi ve sellem) ümmetini bir konuda uyardığı ya da onlara bir şeyi tavsiye ettiğinde, bunu mutlaka önce kendi uygulamış, sonra ashabına emretmiştir.
“O zaman seninle arasında düşmanlık bulunan kimse, candan bir dost gibi olur.”
ben peygamberim muhammed sav. dediği gibi davranırım.
Şu güne kadar çevremde rastlamadım. Lakin başka yerde varsa bilemem. Türkiye'de laiklik islamiyeti ciddi manada uysal hale getirdiği için görmüyoruz bu nefreti. iyi ki de görmüyoruz.
Benim öyle bir nefretim yoktur. En nihayetinde beşer şaşar derler. Yanlış yoldadırlar ve bunu bilmiyor veya inkar ediyor olabilirler böyle olunca da acıyorum tabiatıyla. Sonuç olarak ben bu ateistleri seviyorum adamlar bildiğin bilimi bile kendi istedikleri şeklide yorumluyor. Böyleleri de lazım bize ki ne kadar önemli olduğumuzu bilelim. Halimize şükredelim.
kendini bilmez bir kaç kişi yüzünden oluştuğuna inanılan nefrettir.
müslümanların önceliği kendi nefsidir.
kendi nefsini düzeltip daha sonra tebliğ görevini ama sadece tebliğ görevini yerine getiren müslümanlar zaten bu yola tevessül etmeyecektir.
nefret, tartışma ve şiddet işimiz değildir. zira kur'an-ı kerim'de rabbimiz bu konuda bizi uyarmıştır.
yakın anlam olarak; sakın müslüman olmayanların değerlerine ya da inandıklarına kötü söz söylemeyin. olaki onlar da sizin inancınıza, rabbinize kötü söz söylerler, der.
yine başka ayetlerinde böyle bir ortamda bulunuyorsak o ortamı terk etmemizi de emretmektedir.
hal böyleyken kışkırtmalara kapılıp, kur'an'ın emrini görmezden gelerek anlamsız tartışmalara giren müslüman kardeşlerime naçizane tavsiyem;
dininizi kaynağından öğrenin, sabredin, nefsinize hakim olun ve sadece tebliğ etmekle yetinin.
Müslümanlar, otoriter çok güçlü yaşlı bir erkek olarak imgeledikleri allahlarından başka hiç bir şeye sevgi duymuyo gibiler. O sevginin temelinde de korku var ahah asıl sınavın din denen şeyin saçmalığını farketmek, okuyup gelişmek geliştirmek olduğunu fark edince yüzlerine bakmak istiyorum.
