yalnızlığı seçmiş, belki de yaşadıklarından çok ders almış, içindeki umut ışığı sönmüş, kırık düşler peşinde yorulmuş, herşeyi sinesine çekmiş ve bunları gördükten sonra mutluluğun anlamını unutmuştur.
beyniyle kalbi arasında kalmış insan.Seçim yapmakta zorlanan, hata yapmaktan korkan, insanların kendine güvenmediğini düşünüp kendini toz tanesi gibi gören,aslında sorunun kendisine inanmamaktan kaynaklandığını inatla görmeyi reddeden insan modeli
mut-lu olmayan,ayrıca mutlululuğu hayatın amacı olarak da görmeyen insandır.hüznü ve hüznün insan ruhuna kattıklarını da sever.aslında mutluluk haz almaksa,bu ruh halinde de haz duygusu sevinçli bir ruh halinden fazla olabilir.(#881712)
