Acaba ben en son ne zaman uykumu kaçıracak kadar mutlu oldum?
Herhalde bu sorunun cevabını düşünmeye kalksam insanlığın en eski tarihine kadar giderim. Düşünmemek en iyisi sanırım.
çok güzel bir duygu hali. uyumak istemezsin. hatta dışarı çıkıp bağıra bağıra şarkılar türküler söylemek istersin. seni mutlu eden ne ise ona tekrar tekrar bakarsın, ya da tekrar tekrar düşünürsün o anı, o haberi, onu, vs o olay her ne ise işte. güzeldir işte çok güzel. uzun zamandır bana olmuyor. özlüyorum. mutluluktan bu hale bürünenleri kesinlikle kıskanmıyorum. bende mutlu oluyorum. çünkü o duyguyu biliyorum. allah mutluluklarınızı daim etsin.
Allah sizi inandırsın en son bu hissi yaşadığımda bana bu hissi yaşatan kişi de tüm mutsuzlukların mimarı olan kişiydi. Bir o kadar güzel bir o kadar sahte bir his.
Geleceğim parlak.... olacak.... kariyerimin tasarlanacagından dolayı... 5 yıl sonra akademik ünvan iyi bir maas kaliteli bir cevre.... ama kalbi bos... ne acı.... sevilmemiş...
Hayatıma yeni biri girdi. Kızdan hoşlanmaya başladım. Yıllar olmuş tabi böyle duygular beslemeyeli. Heyecandan uyuyamıyordum. Sonra noldu biliyor musunuz bmwsi olan bir çocuk geldi tüm hayallerimi yıktı. Şimdi uyanmak istemiyorum uykudan. Hayat işte değişik bir tiyatro.
