bütün özlemlere, isteklere eksik ulaşılabilme durumu değildir mutluluk. tdk'da öyleyse de en azından trk'da öyle değildir. türkiye ruhlar kurumu. ya da yine tdk. türkiye duygular kurumu.
Peşinden koşulmaması gerektiğini hayatımın son dönemlerinde öğrendiğim olgudur. Varlığını koşullara bağlamamak gerektiğini de öğrendim. Mutluluk içimizde aslında ama ona ulaşmak bazılarımız için çok zor.
"...Artık biliyorum ki en hakiki mutlulukacılardan gelendir. Bu hayata gelirken atalarımızın acılarıyla inleyerek, onların genlerini, göz renklerini, yara izlerini, şereflerini ve utançlarını omuzlayarak geliyoruz. işte bu onların, bu bizim. Bu, mutluluğun öteki yüzü..."
Mutlu insanın hani böyle gözlerinin içi güler ya aslında gözleri çok güzel değildir ama sen bakmaya doyamazsın kaybolup gitmek istersin gözlerinin derinliklerinde.
O kadar da önemli değildir. Hayatın amacı olarak lanse edilmeye çalışılan kişisel gelişim zirvalarina kanmamak gerek. Hem bizi yaşamda asıl ilerleten ve canlı tutan şey esas olarak mutsuzluk ve huzursuzluktur. insan bir şeylerden memnun olmadığı için değiştirmeye çalışır, sorunlara çözüm üretir ve böylece ilerler. Mutluluk yaşamla aranızda pasif bir iliski kurmayı vazeder. Muhim olan ilerlemektir, bunun da esas kaynağı hirs, kıskançlık, bencillik, açgözlülük gibi erdemlerdir...
iki türlüdür. Biri acı, elem, keder gibi durumların olmaması diğeri ise haz duygusunun var oluşudur. Bana göre mutluluk ilk söylediğimdir zira ikincisi daha fazla mutlu olmama sebep olur. Ben mutluyum dediğimde insanlar hep ikincisini anlıyor oysa ben her zaman birincisinden bahsediyorum.
hep sadece kendi mutluluğumu elime yüzüme bulaştırdığımı sanıyor, sadece kendime zararım dokunuyor sanıyordum ki bugün sevdiğimin bir ton mutluluğunu ve yüzündeki çocuksu gülümsemeyi, neşeyi elinden alıp paramparça ettim. bu şimdiye dek en büyük keşkem olacak.
Kim olursak olalım ya da nerede, nasıl? Hep taze istek ve hedeflerimiz olacaktır. Bu yüzden ki hayat mücadeleler sarmalıdır bir başka bakışla, kendimizi bu akıntılara bırakmalıyız tembellik yapmadan. Mutluluk ya da iyi hissetmek sadece başarıya ulaşabildiğimizdeki kısa anlarda sirayet ediyorsa bize önemli değillerdir, zaten uçup gidecektir.
Öyleyse mühim olan yaşamın kendisini kaçırmamaktır. Bu nedir ve nasıl olur? Her şeyle barışık olmak denir ya öyle. Acı, başarısızlık, kazanç, zafer, hayal kırıklığı, aşk... en baştan hepsine razı olup sonra başına gelenlerin lezzetini tatmakla olur, şimdi, şuan.
