herkes mutlu olabilmek için uğraşıyor. ama acaba herkes gerçekten mutlu olabiliyormu. bence sanmıyorum, her insan gerçekten mutlu değil, bazıları mutluymuş gibi rol yapıyor, bazıları bianlık mutluluk yaşıyor. mutlu olmak niye bukadar zor.
belkide mutuluğu hep beklentilerde aradığımız için onu bulmakta zorlanıyoruz. elimizde bir çok sebeb varken onları görmezden gelip aşık olursam mutlu olurum param olursa mutlu olurum evim olursa mutlu olurum gibi beklentiler içersine giriyoruz. sağlıklı olmakta pc entry girmek bile mutlu olmak için sebeb gören gözümüz sağlam ellerimiz oldugunu gösterir ve mutlulugun en büyüğüdür ama daha once yoklugunu görmediğimiz için sağlam olmaları bizi mutlu etmez.
insanlar yapıları gereği ellerinde olanlarda değil olmayanlarda arar mutlulugu sonuçta mutsuzlukla sonuçlanır. aslında istediğimiz mutlu olmak değil beklentilere ulaşmak çünkü ne zaman onlara ulaşsak bu kez daha yükseğiyle mutlu olacagımızı düşünmeye başlıyoruz.
bütün bunlar mutlulugun ne demek oldugunu tam olarak bilmememizden kaynaklanıyor. ne zaman ki mutlulugun maddiyatla satın alınmadıgını derecesinin yükseltilmediğini bu duygunun manevi oldugunu anlarsak işte o gün mutlu oldugumuz gün olur.
çünkü eşşeğin zikinden dolayı değil tabii ki. yaşamımız boyunca her zaman mutlu olamayız. kimi zaman üzülür hatta ağlarız bile. peki nelerdir bizleri üzen bu şeyler? gerçekten bizi üzdüğünü bile bile bunlarla yaşamak zorunda mıyız? neden bunları bi kenara itip mutlu olmak istemeyiz ki?
mutluluk veya mutsuzluk insanın elinde olan şeylerdir. neden yaşarız ki? mutsuz olmak için mi? zaten kısa olan hayatımızı da mutsuz geçiriceksek eğer yaşamanın ne anlamı kalır? bu yüzden her insan biraz kendini düşünmeli ve kendisi mutlu olucak şekilde hareket etmelidir yani gerektiğinde biraz bencil olmalıdır kendi iyiliği için. başkasını umursamadan kendi mutluluğu için çalışmalıdır. eğer biz başımıza gelen o kötü şeyleri düşünmez ve mutlu olduğumuz şeylere odaklanırsak mutsuz olmamızı gerektiricek bişey ortada kalmaz zaten.
örnek vermek gerekirse:
-sevgilinden mi ayrıldın?
-siktir et! üzülme! değmez dostum değmez. önemli olan sensin çünkü kişinin ta kendisi! üzülerek geçirdiğin ve geçiriceğin o zamanına yazık! oysa yaşam o kadar güzel ki... bırak kafanı dinle bir süre. mutlu olduğun şeylere odaklan. bunun için önce kendini tanı ve nelerle mutlu olabileceğini bil. o süre içerisinde zaten karşına belki de eskisinden daha iyi birisi çıkar ha ne dersin?
-arkadaşlarınla aran bozuldu ve düzeltemiyor musun?
-siktir et! üzülme! mutlu olduğun başka alanlara yönel ignore et bütün bu kötü şeyleri kafanda!
