içinden çıkılması çok zor olan bir döngüdür. kendi içinden geldiği gibi yaşamaya çabalarsın, ta gençlik döneminden beri, hooop itirazlar, hop ayıplar. yaş gelir 40+ ya bir bakmışsın sende aynısı oluvermişsin. bu sefer de sen kıskançlıkla hayatı diğerlerine tatsız edersin...
arap müslümanlığının adıdır.
tecavüze ses etmezler hatta savunurlar yandaşı ise. (bkz: ensar)
hırsıza ses etmez. oy verdiği ise tepki gösterene saldırırlar. (bkz: ayakkabı kutusu)
kendi gibi olmayana katli vaciptir diyecek kadar aşağılıktırlar. (bkz: lgbt yürüyüşü)
yeri gelir askere terörist ilan ederler. (bkz: ergenekon)
yeri gelir pkk terör örgütünü kahraman ilan ederler. (bkz: açılım)
bir ülkenin iç savaşına karışıp, insanların ölmesini zevkle izlerler. (bkz: suriye)
midem bulandı daha fazla sayamayacam.
ama olsun bu adamlar alkol içmiyor, ramazanda oruç falan tutuyor ya o yeter bize.
he bi de, eşcinllere falan tepki de gösteriyorlar. fıstık gibi müslümanlık örneği işte.
Bokunu çıkarmadıkça güzeldir .Herkesin geleneklerine sahip çıkması gerekir.doğu ve güneydoğunun en beğendiğim yönü bu.bi daha dünyaya gelsem yine bu bölgede doğmak isterdim.
muhafazakar fikirler ve doktrinler ilk olarak on sekizinci yüzyılın sonlarında ve on dokuzuncu yuzyılın başlarında ortaya çıktı. bunlar, birçok bakımdan fransız devriminde ifadesini bulan büyük ölçekteki iktisadi ve siyasal değişime karşı bir tepki olarak ortaya çıktılar. bu anlamda muhafazakarlık "ancien Regime'e" eski rejime dönmeye ilişkin bir eğilimi ifade etmektedir.
Muhafazakarlık, geleneksel sosyal etmenlerin muhafaza edilmesini destekleyen politik ve sosyal felsefedir. Daha belirgin bir anlamda toplumun değişmesine karşı direnç gösteren, toplumsal-kültürel değerlerin korunmasını savunan sağ kanat siyasi ideolojidir.
kadın ise çuvala girerek vücudunu muhafaza eder. erkek ise mahallenin namusu benden sorulur diyerek muhafaza eder. öğrenci ekmeğin yarısını muhafaza eder. politikacı alayınızı muhafaza eder.
ülkemiz açısından bakıldığında en ironik yanı, dışarıdan ithal edilmesidir. türk muhafazakarının pirim, üstadım dediği kişiler dahi tüm düşünsel altyapılarını, charles maurras ve henri bergson gibi münevverlerden alıp mevcut konjonktüre uyarlamıştır.
muhafazakarlık muhafaza etmekten geliyor..insanların değerlerini ve kazanımlarını korumak istemesi de yerinde ve makul bi yaklaşım neticede..ama işin içine fanatizm girince içine ediyor bu durumun..çünkü fanatizm her zaman ayrıştırır ve huzursuzluk çıkarır..
bazı yanlışları düzeltmek adına buradayım. öğrenmek isteyen yazarlar için tarafımdan analiz edilmiştir. yazarlığını yaptığım bir e-dergide tarafıma aittir.
Muhafazakârlık modern dünyanın ana siyasi ve kültürel akımlarından biridir. insanlar bazen kendilerinin veya başkasının dünya görüşünü belirtmek, bir tutumu övmek ya da yermek, bazen de iktidar ve muhalefeti bir şekilde tanımlamak için bu kavramı kullanırlar. Burada ifade edilen muhafazakârlığın gerçek anlamının dışında yanlış anlamlarda kullanıldığının basit bir örneğidir.
Tarihsel olarak analiz edersek muhafazakârlık, Latince “conservare” kelimesinden türetilmiştir. Koruma ve muhafaza etme anlamına gelmektedir. Siyasi düşünce bakımından muhafazakârlık modern bir tavır ve hareket olsa da, tarihi süreç bakımından kökleri Aristo’ya kadar uzanmaktadır. Fransız Devrimi sonrasında devrimin ve devletin yok ettiği geleneksel otorite ve geleneksel özgürlükleri koruma algısıyla ortaya çıkan muhafazakârlık, devrimin ideallerinin ve devrim anlayışının dünyaya yayılmasıyla birlikte farklı renkler ve kimlikler kazanmıştır. Bu farklılıklar onun temel yapısında bozulmalara neden olsa da köklerinin dayandığı hassas temeller ona sorgulanır ve gündemde tutulur bir nitelik kazandırmıştır. Günümüzde muhafazakâr siyasi düşüncenin temel referansı Edmund Burke olarak kabul edilmektedir.
Muhafazakârlığın genellikle hızlı sosyal değişimlere direnme ve geleneksel normları destekleme eğiliminde olan bir siyasi felsefe olarak karakterize edilmesi, muhafazakâr düşünce ve onun değişim konusundaki yaklaşımının yanlış anlaşılmasına sebebiyet vermektedir. Hatta bu yanlış anlaşılma muhafazakârlığın, tüm değişimlere direnen eski mevcut durumu arzulayan bir tür “gerici ve tutucu” hareket olarak algılanmasına yol açmaktadır. Bu özdeşleştirmeye yanlış anlam yükleme konusunda bir örnek verecek olursak, Albert Hirschman’ın muhafazakârlığı konu ettiği “The Rhetoric of Reaction” adlı eserin Türkçe karşılığının “Tepkiciliğin Retoriği” olmasına rağmen, dilimize “Gericiliğin Retoriği” olarak çevrilmesidir.
Tüketim toplumuna dair değerli eleştirileri bulunan A.Hirschman; tüketimin ihtiyaçlar için değil psikolojik tatmin doğrultusunda yapıldığını öne sürmüş, bu tarz toplumlarda insanların kendilerine aidiyetlikler ve kimlikler satın aldığını, bu durumun donucu olarak da toplumda kendiliğinden görünmez sınıflar oluştuğunu ifade etmiştir. Yaptığı bu tespitle Hirschman muhafazakâr düşüncenin modern toplumda neden önem arz etmesi gerektiğine değinmiştir.
Muhafazakârlık kavram olarak, farklı siyasi ideolojik siyasi pozisyonların hepsinin gösterebileceği bir özellik olup aynı zamanda bağımsız bir ideoloji olarak da ele alınabilmektedir. Genellikle hızlı sosyal değişimlere direnme ve geleneksel normları destekleme eğiliminde olan bir siyasi felsefe olarak nitelendirilse de genel bir tanım yapmak oldukça zordur.
Muhafazakârlığı tanımlama zorluğunun başlıca nedenlerine bakacak olursak muhafazakârlığın geliştiği alan olan Batı’da bile tek bir biçiminin olmaması, kaba bir tasnifle iki kola ayrılarak incelenmesi ve muhafazakârlığın sistematik doktrin ya da ideolojilere karşı kuşkucu tavrı gelmektedir. Aslında temel ayrım muhafazakârlığın bir tutum mu yoksa bir fikir ve bir ideoloji olarak mı algılanması gerektiğidir.
Muhafazakârlığın akademik anlamda bir fikir ve ideoloji olarak incelenen ve tarafsızca incelenmesi gereken bir yaklaşım olarak ele alınması en doğrusudur. Tüm bu bilgiler ışığında muhafazakârlığı; insanın akıl, bilgi ve birikim bakımından sınırlılığına inanan, bir toplumun tarihsel olarak sahip olduğu aile, gelenek ve din gibi değer ve kurumlarını temel alan, radikal değişimleri ifade eden sağ ve sol siyasi eğilimleri reddederek ılımlı ve tedrici değişimi savunan ve siyaseti, bu değer ve kurumları sarsmayacak bir çerçeve içinde sınırlı bir etkinlik alanı olarak gören bir düşünce stili, bir fikir geleneği ve bir siyasi ideoloji olarak tanımlamak gerçekçi ve doğru bir yaklaşım olacaktır.(ÖZiPEK:2007)
yobazlığın, irticanın, din adına kafa kesmelerin, el-kaidelerin, ışidlerin, opus deilerin bir tık berisidir.
her muhafazakar potansiyel bir terörist ve ya terör destekleyicisidir.
tam olarak kime denildiğini kimsenin bilmediği sikimsonik tanım.
Ağzından allah kelimesi çıkana yobaz, dinci gibi etiketlerin yapıştırıldığı bu ülkede namaz kılanlar falan aşırı dinci ilan edilir. Azıcık gözünü haramdan kaçıran, alkol olan ortama girmem diyene cemaatci tarikatci deniyor amk. Muhafazakar kim oluyor?
Neyi muhafaza ediyor?
Bazen kişi kendisine muhafazakar derken bazen de başkası hakaret olarak söylüyor.
Çok gereksiz bir kelimedir benim gözümde.
Muhafazakârlık, bir dünya görüşü ya da inanç olmaktan ziyade siyasal bir felsefedir. Bu siyasal felsefe, insan-toplum ve devlet ile bunlar arasındaki ilişkiler konusunda özgül bir görüş sunmaktadır.
