Belki de ideallerle alakası yoktur, sadece koltuğunun soğumasını istemiyordur veya inince çişi geliyordur soğuk havaya çıkınca. Keyfini bozmak istemeyebilir. Uykusunu açmak istemeyebilir falan. Olabilir de yani.
tuvaletteyken otobüsün gitme olasılığı sürekli kafasını meşgul ettiğinden bi şey yapamaz inse de. zaten gidemez kolay kolay o tuvalete.
sadece bende mi var bilmiyorum ama ciddi ciddi fobi gibi bi şey bu. eğer yolda tek başınaysam hiçbi şekilde tuvalete inmiyorum. tuvaletim gelmesin diye hiçbi şey yemiyorum, içmiyorum. yanımda biri varsa inerim ama onun da gelmesi şartıyla.
otobüse biner binmez uyuyan, hareket etmesini bekleseydin bari diye düşündüren, otobüsün mola için durduğunu gözlerini zarzor açarak farkedeibilen, farkettiğinde acaba ne kadardır duruyoruz, ne kadar daha duracağız, tuvalete gitsem yetişir miyim diye düşünürken tekrar uykuya dalan, idealistliği uykusu hakkında olan kişidir.
üşengeç insandır. çişini bile yapmaya üşenir efendim. kim arabadan incek de tuvaleti bulcak da bekleyecek de hedefe ulaşacak. otururum oturduğum yerde. mesaneme kuvvet.
asil duygularin insanidir molalar hic yemek yemeyeceginiz, hic tuvalete gitmeyeceginiz, hic yurumeyeceginiz bir zamanda sizde psikolojik olarak bunlarin yapilmasi gerektigini hatirlatan bir tuzaktir.sadece gideceginiz yolu uzatir.
şehirlerarası yolculukta, normal insanlar ihtiyaç gidermek, yemek içmek, pergelleri biraz açmak üzere birbirini ezercesine otobüsten inerken, molayı, hedefe erişimin yok yere yarım saat kadar geciktirilmesini, ertelenmesini nefretle kınarcasına protest bir tavır takınan, hiç oralı olmayıp oturuşunu dahi değiştirmeyen muhalif yolcu, idealist.
