annem - misafir - habilosebik üçgeninda taraflar arasında 1 adım mesafe olmasına rağmen annemin bağırarak bana doğru yönelttiği cümle.
desem bi dert demesem bi dert. en sonunda duymamazlıktan geldim. yemedi tabi gitmiş misafire soruyo sana hoşgeldin dedi mi diye. te allam.
ankara'dan çoook uzak bi yerde üniversite kazanma hedefimin en büyük sebeplerinden birisidir.
bir de teşekkürü vardır bu kabusun. misafirler çocuğa bi hediye almaya görsün. veledin ana babası özellikle de anası teşekkür ettinmi, hadi teşekkür et çok ayıp ama diye diye çocuğa eziyetle teşkür ettirir valla. misafir suratında ise çocuğun teşekkür etmesini beklerken ki ifade, acı aptal ve salakça bi gülümseme, teşekkürden sonra da saçma sapan saçmalamalar, rica ederim, ne de güel oldu, çok yakıştı falan filan (çocuk bu kısımda zaten misafirden kopmuştur, hediyesindedir, misafire bakmıyordur bile) ehe ehe aptal bi durum işte. tüm anne babalara çağrı yapılıp önüne geçilmesi gereken bir durumdur. çocuk bu, teşekkür etmiyor diye asacak değiliz ya. yada teşekkür etmesini misafirin olmadığı yer ve zamanlarda öğretin... imdaaat...
hem küçükken bu ifadeye sıkça maruz kaldık, hem de hali hazırda daha bugün kendi evladım üzerinde uyguladım bu tipik türk adetini. işin aslı bu olayın mantığı sadece kısa bir anlığına da olsa muhabbet açabilme, hele de gelen misafirle çok samimi değilsen çocuk kurtarıcı bir faktör. velhasıl, çocukken yaşadığımız bu mini ama etkili gerginliğin sebebi böyle son derece yüzeysel, son derece ibnece bir olaymış yani gençler, bugün onu tespit ettim.
demedim, ulan ben nasıl bir allahın belası nasıl bir orospu çocuğuyum ki demedim. allah belamı versin benim' diyip höykürerek ağlanıldığında muhtemelen bir daha duyulmayacak sorudur.
misafir mi aman gözükmeyeyim diyen çocuğu illa misafirle yüzyüze getirecek anne sözüdür. bitmedi, devamı da var: hadi bize terlik getir, hadi bize çay koy, misafirlere kek sun...
misafir geldiğinde kapı önündeki karşılama hengamesinde hoşgeldin demek daha akıllıcadır.
salona geçmiş yayılan misafire gidip tek tek hoşpeş etmek sıkıcı bir olay. en temizi kapıda.
bizi her ne kadar misafirin onunde rezil eden bir cumle olsa da, misafirin -hosgeldin dememize hazir bi sekilde- siritmasiyla kabusun bir nebze atlatildigi olay.
