Yarı dönemden döndüğüm bolumdur.
Bir çok hayallerle gidilir, hayallerinizi alt üst edip, mimarlıktan tiksindirirler.
Tercih etmeden önce çok iyi araştırılıp, iyi gözlem yapılmalıdır, biktirir.
Tüm final haftası uykusuz geçer ama yine de proje yetişmez.
Her hafta projeniz değişir,yine de beğenilmez.
Sizi robot olarak görürler tüm isteklerini yerine getirmek sizin görevinizdir gibi davranırlar buna rağmen yapsanız ayrı azar işitirsiniz,yapmasanız ayrı azar işitirsiniz.
Yapıştırıcı kokuları eşliğinde kafayı bulma olasılığınız yüksektir,maket kesicem derken elleriniz kesikler içinde kalır.
batsın bu dünya demenin, üniversitedeki halidir. sözleri şöyle olabilir.
batsın bu bölüm, bitsin bu projeler,
ağlatıp da güldüren jüriye, yazıklar olsun!
bitmemiş maketler, yarım kalan kesitler,
uykuya hasret çeken gözüm, kör mü olsun?
ben ne yaptım autocad sana
mahkum ettin beni masaya
her çizgide, bin fikir var
şikayetim neufert'e!
şaşıran güneş mi yoksa ben miyim bilemedim.
aha sıçtın mavisi, projeyi bitiremedim.
maketle otobüsteyim, sağlam götüremedim.
off offf offf offfffffff!
bazuka taşıyanlara sempati ile bakmak, peligom lekelerine duyarsız kalmaktır. yatılması gereken saatte uyanıp, uyanılması gereken saatte yatmaktır. her binayı sanki birazdan tasarlayacakmış gibi görmek, internet explorer'ı autocad gibi kullanmaya çalışmaktır. 2012'yi izlerken yıkılan sistin şapeli'ni gördüğü sinema salonunda yüzlerce kişi içinde kendini tutamayıp "hassiktir yaaaa!" diye bağırmaktır.
uykusuz kalmak, dikkat dağınıklığı, devamlı dalıp dalıp gitmek, aşırı unutkanlık ki nerede ise bazen söyleyeceğiniz kelimeleri bile unutuyosunuz.
bi anımı anlatayım. kafam bi projede nası yaparımda işin içinden çıkarım derken bindim arabaya. nereye gidiyorum nası gidiyorum hiç bilmiyorum yaklasık bi 7-8 kilometre gitmişim derken kendme geldim. araba bas bas bağrıyo vites değiştirmemişim hala 1 de. gerisini siz düşünün. *
