milliyetçilik ile saldırganlık ve saygısızlığı karıştıyorsa olabilcek durumdur. atatürk gelmiş geçmiş en milliyetci insanlardan biri olmasına karşın, düşman bir ulusun bile bayrağını çiğnemeyecek, hor görmeyecek kadar da saygılı, ulu bir insandı.
milliyetcilik, kendi milletin dışındaki tüm ırk ve uluslara nefret ve aşağılama ile bakmak anlamına gelmez. ulusunu, ulusunun çıkarlarını, ulusun onurunu korumak, ülkenin ileri gitmesi için elinden gelen çabayı sarfetmek anlamına gelir.
milli değerlere sahip çıkmaktır milliyetçilik...
milliyetçilik konusunda her iki tarafta da sözlük yazarlarının, ya da okurlarının olduğunun göstergesi. dağılımın bu kadar heterojen olması iyi bir şey tabi. ancak kantarın topuzunu kaçıran yazarlar da yok değil. sanırım birbirlerinin gazına geliyorlar bazı gecelerde. yapacak daha iyi bir şeyi olmayan ve sözlüğü sadece boş zaman geçirme aparatı olarak gören gençlerimiz yok değil.
milliyetçilik iyidir, ancak herşeyin olduğu gibi bunun da çeşitleri var. (bkz: pozitif milliyetçilik)
sorun şu ki genel türkiye ortalamasının sözlükte de devam ettiği, bilgisiz ve içi boş düşüncelerin havada uçuştuğunu üzülerek söylemek lazım sanırım.
millet: çoğunlukla aynı topraklar üzerinde yaşayan, aralarında dil, tarih, duygu, ülkü, gelenek ve görenek birliği olan insan topluluğu, ulus.
milliyetçilik: maddi ve manevi açılardan millet ve ülkesinin çıkarlarını her şeyin üstünde tutma anlayışı.
ırk: kalıtımsal olarak ortak fiziksel ve fizyolojik özelliklere sahip insanlar topluluğu.
ırkçılık: sanların toplumsal özelliklerini biyolojik, ırksal özelliklerine indirgeyerek bir ırkın başka ırklara üstün olduğunu öne süren öğreti, rasizm
buna göre kürt karşıtlığı yapan biri milliyetçi olamaz olsa olsa ırkçı olur. aynı şekilde bir kürtün türk karşıtlığı yapmasında da ırkçı olur.
evet sadece ekşi oy vermekle olmuyor ırkçılıktan geri döndürmek bir insanı. anlatmak, öğretmek gerekiyor ırkçılığın gerçek yüzünü, saçmalığını.
