insanların hiç tanımadığı insanlarla yarım metrekarelik bi alanda yüz yüze, göz göze, burun buruna oturmalarına sebep olan koltuklardır. karşılıklı oturan yolcular dakikalarca göz göze gelmemeye özen göstererek gözlerini kaçırmak için türlü şaklabanlıklar yapmalarına neden olurlar. (bkz: sosyal fobi)
göz kaçırayım derken, bu koltukların vesilesiyle yerin dibinde camdan dışarıya bakma saçmalığı yaşanır, bi de o camdan göz göze gelmek vardır ki fecidir.
metrodaki kısa yolculukların yanısıra birde trende olanları vardırki * daha cekilmez durumlara vesile olabilir. yukarıda sayılan tüm karşılaşmama hadiseleri olasılığının yanısıra midesi tutanlar için daha uzun ve yorucu bir yolculuktur. ama trende ters olan yolculugun metrodakine göre avantajı tünellerin az olması ve dışarıyı seyretme olanagının olmasıdır. tabi birde trende yemekli vagonda * ters oturmak vardır. bu tarz yolculuklarda mide sorunu yasayanların kabus dolu dakikalar yasamasına sebep olabilir.
halkın kaynaşması adına belediyelerce düzenlenmiş toplu taşıma araçlarına oturtma sisteminin son halkasıdır.
karşınızda oturan eğer yarma biri ise dizlerinizin birbirine dokunması neticesinde tedirginlik içine düşebilirsiniz.
ha diyelim ki hayallerinizin hatunu oturuyor karşınızda. hatun kişisi gözlerini kaçırıp rahatsızlığını belli ettikçe daha bir öküzleşir, içine düşersiniz.
kısmet deyip ava çıkar gibi boş bulduğumuza oturmak yerine, ayakta kalma pahasına olsa da etrafı incelemek ve metronun potansiyelini gözden geçirip yer tercihi yapmakta fayda var.
karşımdakiyle aynı pencereden görürüm içinden geçtiğim dünyayı. metro, ona sorsan ilerler bana sorsan sırtıma yapıştırılmış bir vakumla sanki beni geri çeker. o, ileriyi görür ben ise geride kalanları. hem belki onun gözden kaçırdığını ben farkederim. benim henüz göremediğimi ise o gözüne kestirir. o başını cama yaslar, ben gözümü yumduğumda midem bulanır.
karşımdakiyle aynı pencereden görüyor olsam da içinden geçtiğim dünyayı, onun öncesi benim sonram olur. onun gerisinde kalan benim göreceğimdir, benim berim ise onun gördüklerinden ibarettir.
karşınızda taş gibi bir hatun oturuyorsa kişiyi şekilden şekle sokan koltuklardır. bacak bacak üstüne atsam kıllı bacağım gözükür mü, acaba doğru oturuyor muyum, kafam gözüm yamuk mu, hapşururken burnumdan oluk oluk sümük akar mı?
karşınızdaki aç aç baktığınız rus kızlarından herhangi birisi üstelik!
amacını bir türlü anlayamadığım ve kim ne derse desin ısrarla anlamayacağım koltuklar. hayır yani onları da düz yap aynı yeri kaplıyo sonuçta. değil mi efenim.
Hedefe doğru giderken arkada neler bıraktığını gösteren, dostça sohbetler yapma imkanı veren koltuk grubudur. ters olmayanlar boşken bunlara oturmak sizi özel biri yapmaz.
gençler otursun da yaşlılar kalkıp yer versinler diye başlarında dikilmesin mantığıyla yapılan koltuklardır. lakin yaşlılar genelde ters gitmekten pek haz etmezler.
metro u dönüşü yapmadığı için, ya o yana ya bu yana muhakkak olacak koltuklar. *
edit: bunu eksi oylayan var ya, hakkaten herkesin eşit oy hakkına sahip olduğu bir demokrasi saçmalıktan öte birşey değil, herkesin çalışıp çabalayarak ve yetenek marifet göstererek eşit oy hakkını kazanma hakkının eşit dağıtıldığı bir demokrasiye ihtiyacımız var. Yoksa adam gider yukarıdaki entry'i anlamaz eksiler.
bence hiç bir farkı yoktur diğer koltuktan. Yaşlı teyzelerimiz genellikle aman yok ben ters gitmem başım fırlanıyor * demesine maruz kalan koltuklardır.
insanların özel alanlarına tecavüz edildiği için karşıdaki kişilerle göz göze gelmekten kaçındığı koltuklardır. bunun sosyal fobi ile bir alâkası yoktur. iletişimde genel alanlar vardır. iletişim alanı, sosyal alan ve özel alan. sokakta yalnız yürüyen insanlar daima gergindir. yalnız olmayanlarsa daha bir rahat. kim olursa olsun, en çok evinde rahattır. çünkü özel alanına istemediği kişiler giremez. fakat sokakta tanımadığı, belki de bir daha hiç göremeyeceği insanlar özel alanına tecavüz etmektedir. sebebi yalnızca budur.
