belli bir maaşa sahip olan babaya sahip olmak. büyük çoğunluğun aksine açlık sınırında olmamaktır. her zaman şikayet etmeye sebep olarak görülse bile iyi değil mi ?
sabırlı ve tutumlu olmayı küçük yaşta öğrenmek zorunda kalmaktır.
dogdugun sehri hic gormemis olmaktır.
ilkokula bir bölgede başlayıp başka bir bölgede bitirmektir.
cocukluk arkadası cok olup neredeyse hicbiriyle uzun sure arkadas kalamamış olmaktır.
* Devlet hastanesinde doğmakla başlar.
* Farklı şehirlerde mecburen ikamet etmek.
* Her sabah aynı saatte babanın traş olmasını seyretmek.
* Sümerbank'tan giyinmek. *
* Tüm isteklerinin 15'inde yerine geleceğini bilerek yaşamak.
* Ayın 15'nin kutsal bir gün saymak.
* Baba tarafından içinde bulunulan durumun açıklanması sayesinde küçük yaşta olgunluğa ulaşmak.
* vs. vs.
hiçbir yerde kök salamamışlığın verdiği sızıyla uzun yıllar boyunca oradan oraya gezinmektir. bir memleketleri vardır, bayramlarda tatillerde gidilen elbet ama bu gidilen yerler arasında verilen yarım saatlik çay ve ihtiyaç molasından farklı birşey değildir.
köksüz bir bitki gibi gezer durursunuz yanlarında, ta ki kendi kanatlarınızı açıp uçtuğunuzu düşündüğünüz vakit, aslında onlarla aynı hayatı bu kez en başından siz yaşamaya başlayıncaya kadar...
başka da birşey olamazsınız zaten kolay kolay. memur çocuğu, en iyi ihtimalle memur olur. ya da memur zihniyetli bir serbest meslek erbabı...
ayın 15ini iple çekmek ve 15inde gelen paranın 16sına kalmadan bakkala,tüpe,elektik, su vs gitmiş olması.toplanan fişleri yıl sonunda düzgünce yazıp vergi iadesinden gelecek paranın hesaplanması.
çalışmaya, para kazanmaya başladığında , babanın onca yıllık emeğine karşılık eline üç kuruş para geçtiğini görmek, ona rağmen dağ gibi yüreğiyle hala oğlum birşeye ihtiyacın var mı diye para konusunda zaman zaman yoklanmaktır.
emekli olduğunda, çevresindeki onlarca insanın nasıl buharlaşıp gittiğini görmektir.
sekiz yıllık ilköğretim okulunu sekiz - on okulda bitirmek ,
gittiğin yerlerde çok kolay arkadaşlık kurabileceğini öğrenmek ,
kurduğun arkadaşlıkları en kısa zamanda bitirebilmek ,
yeniden arkadaşlık kurmak yeniden yıkmak demektir.
kendi işini kendin halledebilmek,
alacağın ev eşyalarını en sağlamından ve ucuzundan almayı bilmek demektir zira taşınmaktan eşya diye birşey kalmaz artık.
ister istemez bazı duygusallıklardan arınmış olmak demektir
özgürlüğü bilmektir , bağlanmamayı bilmektir
yol kenarındaki kamyonlardan düşen tahta parçalarıyla, ayağın kesile kesile dalgalı denizde kayalardan toplanılan midyeleri paslı tellerde pişirmek, ekmek arası yapıp karın doyurmak.
her istediğini alamamak ve isteklerinizi sadece ay başında gerçeğe dönüşmesini beklemektir. belki bi kısmı ay başında alınabilir ama hepsi değil. genede memur çocuğu olmak zengin züppe olup da sağda sodla hava atmakdan iyidir. en azından şerefi ile çalışan bir anne yada babanın çocuğusunuzdur. cebinizde çok para olmaya bilir ama en azından götü yerden 1500 metre yüksekte olan ve cebinde istediği kadar parası olup sağda solda fink atan bir kişi değilsinizdir.
ticaret hayatına girmene hep karşı çıkan anne baba sahibi olmaktır.
- olum biz bilmeyiz öyle şeyler. üçe al beşe sat bunlar uzak bize. memur ol gül gibi sigortan da işler. maaşın da garanti... diye uzayıp giden cümleler duymaktır.
eşşek gibi çalışıp, bir yerlere gelmek zorunda olmak. arkada ne bir tutunacak dal, ne para, ne miras vardır. büyük ihtimalle kardeşler vardır, onlara destek olmak zorundasındır.
edit: bir de unutmadan, her memura zam yapıldığında babaya,
