Kanatlı hayvanların belki de en arsızıdır.
Çöreklendiği çatınızı 40 yıllık evi zanneder ve ola ki balkona çıkarsanız üzerinize pike yapa yapa saldırır.Üstüne pistir bir de.Ağzı ile çöplerden,sahil kenarlarından bulup buluşturduğu herşeyi yuvasına taşır ve zaman zaman sırf inat olsun diye balkonunuzun orta yerine atar.Yavruları büyüyene kadar,açık havada çay keyi yapamazsınız.Onlarla bir tek,havada sokak çetesi gibi gezen karglar başeder.Kocakarılar gibi tepenzide dır dır ederlerken,karganın teki gelir,ağzının payını verir ve kısa sürede olsa rahat etmenizi sağlar.
çıkardıkLarı "ahh" , "ıhh" sesLeri "acaba insanLar kuşLardan mı geLdi" sorusunu akıLLara getiren kuş cinsi...ayrıca gecenin bir köründe bu sesLeri çıkarırLarsa "acaba?" , "gecenin bu saatinde çok sesLi bir..." , "yok yok oLamaz..." , "başka bir şeydir bu" diye düşünceLere itebiLir **
göz kapakları yukarıdan aşağıya doğru değil arkadan öne doğru kapanan,hale balık taşıyan kamyonların peşine takılıp denizi olmayan şehirlere ** kadar gelip,kamyonun balıkları boşaltmasıyla hallerin çatılarında açlıktan ölen hayvanlardır
gece gündüz bana birdir ah güzelim,
çünkü gözlerim hep kördür
kanatsız kuş olmak zordur ah guzelim,
denize varmayan ırmak
gör beni gör beni gör,gel gözüm ol,gör beni
sar beni sar beni sar,gökyüzüm ol
uç beni uç beni uç,yavru kuş ol,uç beni
gec beni geç beni geç, kanadım ol
bırak uyusun şu deniz, kanatlarımın altında
gel,gezmelere gidelim biz bulutların asfaltında
hiç yasamamışız gibi olacak sonunda
ben kendi yoluma gidecegim,güneş kendi yoluna
takıldım gittim peşinden ah güzelim
bir gemiydi benim sevdiğim
yelkeninde bir beyaz gül ah guzelim
dumanında sevda sözleri
sahile yakın oturuyorsanız kafanızı mikerler.
izmirde böyle değiller ama istanbulda kafayı yemiş martılar var.
hele bi de oturduğunuz evin çatısına yumurta bırakmışlarsa bitmiştir.
gecenin üçünde manyak manyak seslerle tepenize sorti yaparlar noluyoruz lan diye delirtirler adamı
anton çehovun çok meşhur,çok özlü ve güzide oyunu...
böyle bir mutluluk için,bir yazar ya da aktrist olmanın mutluluğu uğruna,ailemin sevgisizliğine dayanır,yoksulluğa,düş kırıklıklarına göğüs gerer,tavan arasında oturur,yavan ekmekle yetinirdim.kendi kendime yetmezliğin acılarını da memnuniyetle yaşar,ama buna karşılık ün isterdim,gerçek,göz alıcı bir ün...anton çehov
