marmara üniversitesi göztepe kampüsü

goztepe minibus caddesi uzerinde bulunan, hic bir sosyal aktivitesi olmayan bahar senliklerinden "bahceye iki masa sandalye atıp tavla koyarız bi kac da köfteci koduk mu tamamdır" mantıgından ileri birsey beklememeniz gereken kampus

şehrin göbeğinde,bina yığınları labirenti içinde girenin yolunu zor bulduğu ağacı kıt yerleşke.

lise binasından bi farkı olmayan (anfi hariç) binalar topluluğu. ayrıca bulunduğu caddee üzerinde lüks galeriler vadır. (bkz: fikirtepe)

sadece bahar şenliklerinde gitme gereksinimi duydugum okulumun kampüsü.ama çimlerde aşk başkadır. *

altıgen adli kantini bünyesinde barindiran, ilk bakista hastane gibi gözüküp aslinda üniversite olan kampüs.altıgenin koordinatlari ise yabanci dillerin oradir.yazar burada altıgene daha fazla değinmek istememektedir.

içinde bulunan eğitim fakültesi eskiden egitim enstitüsü adı altında da egitim vermekteymiş. etraftaki arazi henüz tarla iken bu bina yerli yerinde durmaktaymış. budan anlıyoruz ki cidden eski bi binadır. bu bina gibi sacma bi sürü binayı içinde barındıran kampuste, insana üniversitede oldugunu hissetirecek hiç bir şey barınmamaktadır. altıgen yada merkez kantin gibi ögrencilerin buluştukları mekanlar vardır ancak bu buluşmalar ya fazla gürültülü * ya da fazla concon olmaktadır. mümkünse hiç ugranmayası bir kampustur ancak daha kötüleri de mevcuttur. *

Piyasadan başka yapacak hiçbirşey olmayan kampüs.

(bkz: marmara üniversitesi 2006 bahar şenlikleri)

ankara üniversitesi dil tarih coğrafya fakültesini görüp etkilendikten sonra ulan bizimki de fakülte mi derdirten, o fakültenin de içinde bulunduğu kampüs.

özellikle fen edebiyat fakültesinde barındırdığı yılışık kedileriyle meşhur olan kampüstür.

taksim'den 112 numaralı, mecidiyeköy'den 128 numaralı, kadıköy'den ise ziverbey durağından geçen otobüslerin alayı ile ulaşılabilen, güzel bir yere yapılmış kampüs. istanbul atatürk fen lisesi ile de komşudur.

marmara simit cafe adında nur topu gibi bir mekana sahip olan kampüs.

deyim yerinde ise kopegi baglasan durmaz konumda olan binalar topluluğu.

alınan kararla istanbul atatürk fen lisesini içine katan kampüstür. iafl son mezunlarını verdikten sonra şehir dışındaki yeni yerleşkesine taşınacak olduğunu öğrendiğim, kendi adıma alan genişlediğinden dolayı sevindiğim fakat iafl öğrencilerinin şehir dışında eğitime devam edeceğinden dolayı üzüldüğüm olaydır. *

sabah 8:30 derslerine yetişebilmek adına saat 5:00 de kalktığım, ulaşmak için tam olarak 42 km teptiğim, online ders seçme sistemine henuz geçmiş bulunan,anfide geçirmem gereken vakitleri altıgen de geçirmem sebebiyle harcından çok ödediğim ciğerime evlat acısı gibi oturan fotokopi ücretleri, sigara içerken ayağınızın dibinde sırnaşmaktan hiç vazgeçmeyen kedileri,2007 senesine kadar otomobille giriş yaptığınız takdirde ücret talep edilen, nasıl bir yapısı olduğunu hala anlayamamış bulunduğum berbat öğrenci işleri, üzümcü'de ki seminerleri, altıgen'ini tek boş gördüğünüz günlerde gerçekleşen bahar şenlikleri, koridorlarında omur tükkettiğim ama herşeye rağmen fen edebiyat fak. ögrencisi olarak hayatımın en güzel günlerini geçirdiğim biricik üniversitem.

çevresinde bulunan fikirtepe gibi boktan bir semtteki kiraların 1000 liralara yaklaşmasına sebep olan kampüstür.Hemen önündeki "fakülteler" durağından geçen 32 adet otobüs hattı ve yakınındaki "feneryolu" banliyo treni ve "söğütlüçeşme" metrobüs durağı sayesinde hemen her yerden ulaşımı kolaydır.eğitim,teknik eğitim,fen edebiyat ve mühendislik gibi binlerce öğrenciye sahip fakülteleri içinde barındırdığından nüfusu en kalabalık kampüstür ayrıca.

anlaşılan o ki, giriş kapısının yerine viyadük inşa edilmeye çalışılmaktadır. o nasıl kapı inşaatı lan..

şenliklerin birinci gününe görkemli kapısını yetiştirmeyi başarmış kampüsümüzdür. kapı da cezaevi kapısı gibi mi olmuş ne...

kapısının üzerinde artık "göztepe yerleşkesi" yazan kampüs.
ve bu yeni kapıyla, mahkumlarına hoş geldin diyor.

bu dönem itibari ile şutlandığımız güzide kampüsümüz.

Efendim durum şöyle ki, M.Ü. sinin diğer kampüslerine nazaran ortalamanın üstünde kıymete sahip kampüsümüz idi ancak gelen son rektörün bi çırpıda yaptığı ayak oyunları ile bizi(i.i.b.f. ingilizce bölümleri) son senemizde şutlamışlardır ki i.i.b.f nin klüplerinin üzümcü binasında yaptığı birçok etkinlikten de böylece mahrum bırakılmıştır bu kampüs insanları. Bu şutlama öyle bir şutlamadır okulumuzun son senesinde ve dönem başlamadan yaklaşık 2 hafta önce haber verildiğinden evlerini ayarlayan, yurtlarına yerleşen birçok marmaralı öğrenci marmarazede olarak tarihe geçmiştir.

Şutlamanın sebebine geldiğimizde birçok havadis gelmiştir kulağımıza, bunlardan ilki, i.i.b.f. bölüm binalarının depreme karşı dayanıksız olduğu ve bundan dolayı yenileceği, bu tadilatın 1 sene içinde biteceği yönündedir ki bizi hiç mi hiç ilgilendirmez, zaten 1 sene sonra mezunuz aga. bir diğer sebep ise yakın bi gelecekte kampüsün tamamının yakıp yıkılacağı, onun yerine tıpkı istanbul üniversitesi gibi şehir dışına yakın bi alana bütün üniversitenin taşınacağı dedikodusudur(ki gerçeğe çok meğillidir).

Ee tüm bunlar olurken bir sessiz mi kaldık, hayır efendim ama sesimizide duyan olmadı, sürdüler bizi beykoz daki akademiye. (bkz: m ü spor akademisi kampüsü) tamam manzarası on numara, ulaşım deniz kenarından seyreden otobüsler v.s güzel "ama biz göztepede daha bi mutluyduk be abi" dersiniz.

Velhasıl, bıraktık anılarımızı orda.
(bkz: coşkun sabah)
(bkz: anılar)

şu sıralar bir kısmı şantiyeye dönmüş olan, marmara üniversitesinin en büyük kampüsü.

artık göztepe yerleşkesi olarak geçmekte.

Yikik dokuk bir kampüs. Gerci yenilestirme calismalari basladi sanirsam.

bok gibi kampüstür.
ömrümün 3 yılı orda geçti her ne kadar bu kampüste bulunacak kadar düşmemişsem de.
bi de göztepe kampüsünde olup kendini üniversiteli sananlar vardır ki, aman aman.

neredeyse her gün önünden geçtiğim çirkin kampüs.