Mapusun içinde 3 ağaç incir
Elimde kelepçe boynumda zincir
Oy zulum zulum başımda zulum uzak git ölüm
Zincir sallandıkça her yanım sancır
Düştüm bir ormana yol belli değil
Oy zulum zulum başımda zulum uzak git ölüm
Mapusun içinde mermerden direk
Kimimiz 15lik kimizimiz kürek
Oy zulum zulum başımda zulum nedir bu halım
insanın zulmüne dayanmaz yürek
Yatarım yatarım gün belli değil
Oy zulum zulum başımda zulum uzak git ölüm
Mapusun içinde bir ulu çınar
Kırılsın zincirler yıkılsın duvar
Oy zulum zulum başımda zulum uzak git ölüm
Tezikmiş kuş bile yuvaya döner
Düştüm bir ormana yol belli değil
Oy zulum zulum başımda zulum uzak git ölüm
Yatarım yatarım gün belli değil
Oy zulum zulum başımda zulum nedir bu halım
“bizler birer ruh olduğumuza göre bu kispet içinde halimizi anlatamadığımız müddetçe birer mahkumuz. ha dört duvar arasındadır, hapishanede olmuşuz, ha dışa kapalı, kendi kendimize içe kapalı biri olmuşuz.” diye konuşuyor neşet ertaş.
