rezillik
abiler/cemaat
baştan sona değişen bir hayat
yenilgi
stres
aç kalmak
dostluk
aşk sanılan duygular
yüzleri akıldan çıkmayan birkaç kız
şarkılar
yollar
bozuk yollar
tost ekmeği kullanmayan tostçular
orospu çocuğu esnafları
kafa dinlemek
yalnızlık, istemediğim kadar
pis işler
yapmam dediklerim
pişmanlık
daha çok pişmanlık
halı saha
sessizce ağlamak
yalan
iki yüzlülük
adi insanlar
adi dostlar!
karaktersiz olup çıkmak
küfür
daha çok küfür
yürümek
soğukta yürümek
yağmurda kırılıp bir işe yaramayan şemsiye
buruk mutluluklar
fazlasıyla hüzün
depresyon
ergenlik
sevgi
yapmacık sevgi
yapmacık kızlar
orospular
kekolar
seni seven insanlar
sevmediklerin
bilmiyorum, saçma sapan bir yer
bir bok yok, bok bile değil
ama evimden daha çok seviyorum
sikeyim var ya böyle işi.
edit. neyini eksiliyorsun orospunun dölü.
mesir macunu. üniversitede bir arkadaş her evden geldiğinde mesir macunlu lokum bir kaç kutu getirir ve bizde erkek yurdunda 4 5 erkek oturur yeriz bolca. tehlikenin farkındaydık, ama görmezden geliyorduk. bizimkisi biraz deli cesaretiydi.
Sokaklarında manisalıların yerine resmen zencilerin, çalışmak için göçle gelen ikinci üçüncü sınıf kültürsüz insanların dolduğu rezil bir şehre dönüşen "memleketim".
Zengin kesim izmire yada kendi kolonilerini oluşturdukları güzel yurt mahallesine gidiyor.
Şu dışarıdan gelen Rezil insanlar yüzünden güzelim memleketimden soğudum.
Cbüden mezun olmak icin günleri sayarken asla bu sehre bir daha adımımı atmayacagım demiştim. Şimdi okula nasil geri dönebilirim diye düşünüyorum.
Ne icin büyük konustuysam başıma geldi bu gelmez sanıyodum ama hayat insanı öyle bir noktaya getiriyo oyle ortamlara sokuyo ki aslında gecrn sene ne kadar yanlıs düsündüğümü anladım. Umarım manisa beni tekrar bağrına basar.
