Dört yıl yaşadığım sehir.sehrin ici oldugu kadar ilçeleri de cok guzel ama biraz pahalı bir şehir. Okumak icin ideal yaşamak için daha da ideal. Fakat insanları hanzo. inonu caddesinde yürürken en z uc dort defa omuz yeme şansınız muhtemel. Esnafı da kazikci.
Malatya da Alevi Sünni Kürt Ermeni ayrımı yoktur. Taş çatlasın bir kaç ilçe sevilmez o da insanların karakteri yüzünden. Ayrıca Alevi çoğunluğa sahip iki ilçe vardır. il bazında çoğunluk Sünnilerden oluşur. Ancak bu pek önemli değil sonuçta insanın karakteri sağlam olsun yeter.
doğu anadolu bölgesinde en sevdiğim şehirdir.
şayet doğudan batıya doğru gitmekteyseniz medeniyetle tanışmanız malatya şehir merkezi ile başlar.
doğu anadolu bölgesinin en gelişmiş, tüm bir doğu atfedilen yörenin ise gaziantep'ten sonraki en gelişmiş şehridir.
candır.
edit: aleviler çoğunlukta değildir. alevi çoğunluğa sahip ilçeleri vardır.
ki dini, mezhebi ne olduğu bizi ilgilendirmez. türk'ün doğudaki kalelerindendir tıpkı gaziantep, erzincan, erzurum gibi.
insanı mert, suyu sert, kaysısı tatlı, havası sıcak, yemekleri güzel, trafiği berbat, ekonomisi canlı bir anadolu şehridir. gaziantep, kayseri ve konya gibi olmasada diğer anadolu şehirlerinden kat kat öndedir. tek caddelik şehir değildir. hızlı gelişim göstermektedir. önümüzdeki 20 sene içerisinde ilk ona girecek potansiyeli vardır. kaysısı ticareti canlı tutmaktadır. tekstil sektörü istanbula alternatif olmaktadır. eğitim oranı çok yüksektir. insanları yüksek vatan sevgisiyle doludur. burda etnisite ayrımı yoktur. herkes malatyalıdır. malatyalılık bir üst kimlik gibidir hatta bu üst kimlik alt kimliğin üzerindedir.
hayatım boyunca bana, doksanlarda çekilmiş ve kenarından yanmış bir fotoğrafa bakıyorum gibi hissettiren şehir. öyle tozlu, öyle bir yanı yanmış, öylesine kırmızı bir büyü gibi.
sonra lojmanlar yıkıldı, şehire avm yapıldı, kanalboyu nargile kafelerle doldu. ve ben gitmeye çekinir oldum, üç sene oldu belki de dört sene ve korkuyorum; bu sefer gittiğimde daha da vahim görüneceğinden bu güzel şehrin.
malatya meydanında bağırsana ''burası meleti'' diye. bağırabilirsen dakikalarca..
bundan sonra bende malatya değil meleti diyeceğim. diyemiyorsan bak şuradan git.
annesi babası malatyalı ( arguvan) biri olmama rağmen bir kez gördüğüm güzel şehir. gitmesem de görmesem de arguvan türküsü duydum mu tanır, kayısının iyisini bilir, yöresel yemeklerini yapabilirim. *
