Cahil insanlar, "okumak" fiilini yalnızca "okul bitirmek" şeklinde algılarlar. Ders dışında her türlü kitap da kafa karıştırır, fakat en başta göz sağlığına zararlıdır. Dolayısıyla, çocuğun ders dışı okuması hep engellenmek istenir. Ya roman okur da derslerinden kalırsa?
Okul bitirmekten anladıkları da, ya doktor, ya avukat, ya da mühendis "çıkmaktır". Hepi topu bu üç mesleği icra edenleri "okumuş" sayarlar. Konservatuvar mezunu "çalgıcıdır" alt tarafı, arkeolog da hababam taşı toprağı kazar ama müteahhit bile olamamıştır!
geçmişte "çocuğa derslerinde lazım olur" diye gazetelerden kupon kesip evine her türlü abur cubur çarçuru dolduranlar, "ulan bize de lazım olabilir" diye bir kerecik açıp bakmazlardı onlara... Kendilerinden geçmiştir, onlar okuyamamışlardır ama "çocuk okuyacaktır hayırlısıyla" amcası, değil mi?...
O çocuklar da genellikle "çok zeki ama çok tembel" çıkarlar amcası... merhum Çetin Altan'ın vakti zamanında bir kitabında yazdığı gibi, "bizim oğlan çok aptal ama çok çalışkan" diyen ana baba bugüne kadar görülmemiştir.
Haaa, bir de "atom mühendisliği" vardır tabii, mühendisliğin en ileri ucu kabul edilir.
Tıpkı, yarı aydın yarı cahil bunalımlı kızların popolarından uydurdukları "pozitif eneeerji-negatif eneeeerji" türlerini fizik biliminin henüz kaydetmemiş olduğu gibi, atom mühendisliği diye bir meslek dalı da henüz icat edilmemiştir. Ama cahil kulaklara hoş gelir.
Canım, çocuk atom mühendisi çıkınca "Amerikalara falan" gidecek, hepsinden önemlisi, maaşı dolar üzerinden alacaktır!
Ki sonra teyzeme "bilet göndersin" de o da pastırmasını sucuğunu alıp oğlunun yanına gidebilsin... Hem de bir baksın bakalım, oğlanın oralardan bir "gavur kızı" alıp getirme tehlikesi var mı? Varsa engel olalım, bir an önce komşu Hayriye Hanım'ın kızı Şengül'le başını bağlayalım! .
Okumaktan amaç, bilgiye ulaşmak değil, bilgiyi kendisi üretmek hiç değil, para kazanmaktır. Daha doğrusu, sınıf değiştirme yolunun açılmasıdır.
Cahil insanlar kendileri sınıf değiştirme trenini kaçırmışlardır, çocukları okuyacaklar ve değiştireceklerdir.
Değiştiremeyince de mutsuz olurlar. "Biz okuduk da ne oldu?" cümlesi ülkemizde kurulan en yaygın cümlelerden biridir.
şu eski adıyla "öss", şimdiki adıyla "lys" her sene yapılıyor mesela...
Matbuat esnafı elbette üzerine balıklama atlar ve "ne olacak bu eğitimin hali" edebiyatına girişir vakit geldiğinde... Bana bu tür ösese, öyese, öseyese, mekeyeke, imefe, abeceçe konularından gına geldiği için, pek takmam, takipte etmem.
Çünkü her yılın leyesesi-meyesesi, yalnızca sınava o yıl girenleri ve onların analarını babalarını ilgilendirir, üst yanı ırgalanmaz.
Dolayısıyla, gazetelerin ertesi gün çarşaf çarşaf yayınladıkları soru-yanıt sayfaları da küfür edilerek çevirilir geçilir.
Çocuklar, istedikleri okula giremiyorlar ve mutsuz oluyorlar. televizyonlarda ve gazetelerde bazı über-dangalak tipler, hele sosyal-demokrat geçiniyorsa, bir de sittirici çadır dikme meralısıysa, "bu ne biçim hükümet" diye "giydirme" fırsatı çıkar.
Sanki "bu çarpık sınav sistemine karşıyım" diye atıp tutanların somut olarak daha iyi bir sınav sistemi önerdikleri görülmüş gibi...
Çocukların bir meslek edinmeleri de ana babaların hiç umurlarında değil. "Ben sualtı kaynakçılığı öğrenmek istiyorum" ya da "ben fermantasyon teknikeri olacağım" diyen çocuk bir güzel sopa yer, biz senin için saçımızı fermantasyon teknikeri olasın diye mi süpürge ettik?
Oysa dün bir yerde gözüme ilişti, bir "at eğitmeni" ayda yedi bin lira kazanıyormuş...
Su altına boru döşeyen de ayda beş bin dolar alıyormuş.
içinizde ebeveyn olan bacılar-amcalar, ne dersiniz, sizin oğlan okusun mu okumasın mı?
üniversite sınavına hazırlıkta gençlerin geleceğe yön vermesine imkan tanıyan onları destekleyen eğitim anlayışı. keşke herkes şöyle maltepe belediyesi gibi güzel şeyler yapabilse.
böyle soru soracağınıza bu adamları direk okul puanıyla alsaydınız ya soru teog dan çalmışlar resmen, bir ay çalışanda bir sene çalışanda aynı şeyi yaptıktan sonra sıkeyım böyle sınavı.
matematik sınavına 135 dakika gibi bir süre ayrılmıştır. Soru sayısı kaçtır ve neden bu kadar uzun bir süre verilmiştir, bilenenler aydınlatsın lütfen.
24 yaşındayım, 18 yaşımdan beri her ygs'ye ve lys'ye katıldım. 6 senedir bu sınava giriyorum yani. basit bir matematikle ygs+lys (1 oturum+6 oturum) 7 oturum. yani 7x6= 35 sınava girmişim, bir kaç oturum eksiği olabilir 1 sene girmemiş olabilirim ve ya hepsine. bu sene de lys'de 3 oturuma gireceğim. Çok batah bölümlerler olmasa da 3 örgün, 2 aöf olmak üzere bölüm kazandım (bazılarını unutmuş olabilirim, tercih yapmadığımda oldu).
size vereceğim bir kaç tavsiyem var.
1) heyecan yapmayın. biliyorum çok stres yaşıyorsunuz, bazılarızın belki son seçeneği bile olabilir. inanın sizin insanlığınız kadar bir A4 kağıdı önemli değil. ona yüklenen anlamları kendinizin önüne koymayın.
2) eğer istediğiniz bölümü kazanamazsanız sakın o bölümde okumaya gitmeyin. bunu yapmak sizden maddi ve manevi çok şey götürebilir. sınav stresini bir daha yaşamak istemiyor olabilirsiniz bu çok doğal bir durum. ama bu stresten daha fazlasını sevmediğiniz bir şehirde, sevmediğiniz bir bölümde ve hayaliniz olmayan bir yerde yaşamayın. tekrar hazırlanın, korkmayın.
Ygs de başarı göstermiş insanların girdiği sınavdır. ÖSS sisteminin genişletilmiş versiyonudur. Daha önce ÖSS de iyi bir bölümü kazanmış ve lys de de ikinci üniversitesini kazanmış biri olarak bir iki tavsiyede bulunmak isterim.
Eşit ağırlık öğrencisinin yukarılara tırmanma olasılığı yüksektir. Eğer hukuk fakültesi istiyorsanız, mutlaka edebiyatı yüksek tutun. Eğer 49 50 edebiyat yakalarsanız matematiğe çok iş kalmaz. ilk 100000 içinde olmadan hukuk hayali kurmayın. Hedeflerinizi makul derecede tutun. Bu sistem eskiye göre daha fazla hatayı kabul ediyor. ÖSS sisteminde bir hata hayatınızı değiştiriyordu. Bunda sıkala daha geniş. Rahat olun ve hedefinize yürüyün. Zamanlama matematik için önemli hedefiniz 30 soruysa integrale bakmayın zamanla yarışın. Sayısalcı olmak çok zor bu sistemde. Arap atı olmak gerekiyor. Eşit ağırlıkçı iseniz dengeli çalışın.
