alman mitolojisine göre ren nehri kenarında oturup şarkı söyleyerek denizcileri büyüleyip onların kaza yapmalarına neden olan çok güzel bir kızın adı. bu kızı denizcinin biri üzmüş zamanında da ondan böyle intikam alırmış. ayrıca blackmore's night'ın da aynı adlı harika bir şarkısı mevcuttur.
tot şarkısı olanının mümkün olduğunca az motamot çevirisi* aşağıdaki gibi olan hede:
güzel peri, dürüstçe miydi yoksa ikiyüzlüce mi;
tuzağa düşürmek için yakılan(*) bu serenad- sürülercesini!* beni ayartmak için değil miydi?
çılgın menad, aynı zamanda tatlıların tatlısı kız,
- tabii ki (bu halinle) el değmemiş hayatımı eline düşürdün sinsice.
lorelei,
trajedilerin şairi(olarak?), ölüme şiirler düzüyorum,
ama kimim ki ben buna cürret edecek*
lorelei,
bana ihtiyacın olduğunu görmüyor musun?
kaybımın acı olduğunu görmüyor musun?
bu trajik taşlamalı parodiyi* sen mi oynadın;
yıllarca, bu lanet olasıca övgüyü?
tüm gözlerin şaşkınca bir dövüşü izlemesine sebep olan,
hani tam ortasında toyca buketimi sana fırlattığım*,
(içimde) yanan ateşi besleyen son kalan odun parçası olan,
ve kalbimin korkan korosuyla yavaşça kükreyen*?
lorelei, trajedilerin şairi, -ölüme şiirler düzüyorum-
ama kimim ki ben buna cürret edecek
lorelei,
bana ihtiyacın olduğunu görmüyor musun?
kaybımın acı olduğunu görmüyor musun?
belki de, bu kutsal ama hiçbirşey ifade etmeyen kıssayı sana adarım,
bu yük sana ağır mı geldi? o halde yarınını düşün:
sonsuzlukla hiçbirşey arasındaki o eşsiz anka mısın?
lütfen, biriciğim! ayart beni, şikayetçi ve manasız sözler (söylemek) yerine...
not: direk türkçeye çevirmeye çalışmamın ve orta-orta öncesi ingilizce'de herhangi bir iddiamın olmamasının da etkisiyle anlayamayıp yanlış çevirdiğim veya anlaşılması güç yerler için özürlerimi sunar, ingiliz edebiyatıyla içli dışlı olan, mümkünse direk ingilizce şekspir mekspir okuyup onu anlayabilen kişilerden acilen yardım etmelerini rica ederim. esen kalın.
Ferie dearest, was it loe soothfast or a façade;
A serenade siren'd to lure - Zounds! not to court me?
A menad, yet the sweetest colleen -
Certes didst thou me unveil meekly life pristine.
Lorelei,
A poet of tragedies, scribe I lauds to Death,
Yet who the hell was I to dare?
Lorelei,
Canst thou not see thou to me needful art?
Canst thou not see the loss of loe painful is?
Dedally didst thou perform the tragic pasquinade,
For all years a damndest and driegh'd accolade -
Caus'd for all eyes mazed to behold a mêlee;
In the midst did I swainly cast thee my bouquet:
The one and sole faggot that feedeth the fire,
Bellow'd bidingly by my heart's quailing quire.
Lorelei,
A poet of tragedies, scribe I lauds to Death,
Yet who the hell was I to dare?
Lorelei,
Canst thou not see thou to me needful art?
Canst thou not see the loss of loe painful is?
Perchance author I thee this ikon'd apologue for aught,
Doth the wecht burthen thee?, then bethink thine afterthought:
'Tween Aether and 'Nether art thou the peerless phoenix -
Prithee, darlingmost! - court me rather than the peevish prolix.
It is no night to drown in:
A full moon, river lapsing
Black beneath bland mirror-sheen,
The blue water-mists dropping
Scrim after scrim like fishnets
Though fishermen are sleeping,
The massive castle turrets
Doubling themselves in a glass
All stillness. Yet these shapes float
Up toward me, troubling the face
Of quiet. From the nadir
They rise, their limbs ponderous
With richness, hair heavier
Than sculptured marble. They sing
Of a world more full and clear
Than can be. Sisters, your song
Bears a burden too weighty
For the whorled ear's listening
Here, in a well-steered country,
Under a balanced ruler.
Deranging by harmony
Beyond the mundane order,
Your voices lay siege. You lodge
On the pitched reefs of nightmare,
Promising sure harborage;
By day, descant from borders
Of hebetude, from the ledge
Also of high windows. Worse
Even than your maddening
Song, your silence. At the source
Of your ice-hearted calling -
Drunkenness of the great depths.
O river, I see drifting
Deep in your flux of silver
Those great goddesses of peace.
Stone, stone, ferry me down there.
_________________________________________________
Lorelei
içinde boğulası bir gece değildir bu:
Bir dolunay, siyah akıyor nehir
Mülayim ayna parıltısı altında,
Mavi suyun pusları düşüyor
Balık ağları gibi perde perde
Balıkçılar uyusa bile,
Ağır kale kuleleri
Çiftliyorlar kendilerini aynada
Büsbütün durgunluk. Gene de bu şekiller yüzer
Bana doğru yukarı, sıkıntıya sokarak
Huzurun yüzünü. Ayakucundan
Yükselirler, uzuvları zenginlikle
Hantal, yontulmuş mermerden
Daha ağır saçları. Şakırlar
Olabildiğinden çok daha dolu
Ve berrak bir dünyayı. Bacılar, şarkınız
Sarmal kulağın duyması için
Aşırı ağır bir yük taşır.
Burada, iyi yönetilen bir ülkede,
Dengeli bir yönetici altında.
Uyumla çılgına dönmüş
' ley' kelimesinden gelir. kayalık manasındadır. Alman müzik, edebiyat ve sanatında büyük rol oynayan kayalıkların adıdır. St. Goarshausen yakınlarında Rhine nehri' nin yatağının doğuya bakan kısmında kalan bir kayanın ismidir. su yatağından 120 metre yukarıya kadar yükselir. Nehrin Kuzey denizi ve isviçre arasındaki en dar kısmındadır. Birçok gemi kazasına neden olur.
Efsaneye göre sarı ve uzun saçları olan bir kız bu kayaların üzerinde bir balıkçıyı epey bir zaman beklemiş ve beklemiş, balıkçı gelmeyince intihar etmiş. o günden sonra o kayalarda hayaleti, şarkı söyleyerek oradan geçen balıkçıları etkiler ve gemi kazasına neden olur. *
there was a time when we sailed on together
once had a dream that we shared on the way
there was a place where we used to seek shelter
i never knew the pain of the price i would pay
you led me on with a cloak and a dagger
and i didn't know you had made other plans
and had me believe we were meant for forever
i really thought my heart would be safe in your hands
lorelei
my ship has passed you by
and though you promised me to show the way
you led me astray
you were my lorelei
what kind of fool was i
cause i believed in every word you said
and now i wonder why
lorelei
there was a time when we held one another
bearing our souls in the light of the flame
those were the days now i've lost my illusions
sometimes i wake in the night and i call out your name
lorelei
my ship has passed you by
and though you promised me to show the way
you led me astray
you were my lorelei
what kind of fool was i
cause i believed in every word you said
and now i wonder why
lorelei
now there's a light that shines on the river
blinding my eyes from so far away
shot through the heart but now i know better
as hard as it is to resist the song that you play
