ingilizlerin resmen bize 'müzik böyle yapılır amına koduklarım' dediği kapanış törenidir. jessie j, we will rock you'nun içine sıçmıştır.
trt spikeri her bok hakkında bilgi vermeye çalıştığı için güzelim şarkıları piç etmiştir.
ayrıca aynı trt spikeri; imagine adlı şarkıyı türkçeye çevirirken 'no religion' kısmında nedense tıkanıp kalmış orayı çevirmemiştir. trt'ye ağır gelmiş biraz imagine.
onun haricinde sahneye çıkan sanatçılar olsun, danslarda görev alan diğerleri olsun, herkes muazzam performans ortaya koymuştur.
yine de sahneye onlarca efsane çıkmış olmasına rağmen, hala keşke şunlara da yer verselerdi dediğimiz sanatçılar vardı.*****
bu arada britanya'nın one direction'ı baya benimsemiş olduğunu da gördük. kanada böyle bir organizayon düzenlese acaba justin bieber'i sahneye çıkarır mıydı düşünmedim değil.
sonuç olarak açılıştan daha az görkemli olsa da, bu tören benim için daha güzeldi. müzik girince işin içine daha farklı oluyor vesselam.
not: keşke tupac'e yaptıkları gibi freddie mercury'i de hologram şeklinde çıkarsalardı sahneye, dev ekran aracılığıyla değil. işte o zaman gerçekten efsane olurdu bu tören. neyse artık napalım.
freddie mercury'nin 1 dakikalık bir konser alıntısıyla anıldığı seremoni. rolling stones yoktu, eric clapton yoktu, mark knopfler yoktu. roger waters ve david gilmour da yoktu. ha ama pink floyda yaptıkları jest takdire şayandı.
her neyse. abi. jessie j nedir ya? koskoca freddie mercury'nin yerine kıçı kırık yeni yetme popçuyu getirip koymuşsun. hayır benim anlamadığım queen grubunun diğer üyeleri niçin bunu kabul ettiler. en azından the miracle'ın klibindeki gibi bir şeyler yapılabilirdi ki bu bence muntazam olurdu. ciddi bir freddie mercury ve paralelinde queen hayranı olarak bunu saygısızlık olarak nitelendiriyorum.
her ne kadar albüm kapağı şahaneliği olsa da pink floyd'un roger waterssız ve david gilmoursuz geçiştirilmesi aynı şekilde pink floyd hayranı olan beni üzdü. yine de o vokal çocuk çok sevimliydi.
ve fakat bütün bunları finali the who ile yapmasıyla azıcık da olsa unutturdu. my generation bizi mutlu etti sevgili komite.
özet: büyük devlerin unutulmasıyla çok eksikli fakat bir o kadar da mükemmel seremoni. ydi.
Koreografi olarak bakarsak su ana kadar ki en görkemli en en iyi kapanış seremonisidir. Lakin basından beri ironik bir sorun var ki o da bu törenlerde verilen mesajlardir.
Acilis seremonisinde emperyalizmle övünüp, kapanış seremonisinde barışdan, özgürlükten kardeşlikten dem vurmak kadar ironik bir sey de yok.
Neyse mesajları görmediğimizi varsayarsak inanılmaz bir törendi ama iron maiden yine yoktu be kardesim?
Neyse sanırım su an'da Çinli yetkililer havai fişeklere harcadıkları paralara oturmuş agliyorlardir.
John Lennon'ın Imagine şarkısını Türkiye çeviren spiker "diyor ki; düşünün ki sınırlar olmasın, insanlar şöyle yapsın" dedikten sonra "and no religion too" kısmında sustu sustu sustu ve sözlerine ölümler de olmasın diye devam etti. Komikti.
