büyük şehirler dışında kurulan çagu üniversitenin büründüğü model. hatta büyük şehirlerdeki çogu üniversite de bu tarzdadır. hayat çok monoton ilerlemek zorunda bırakılır. okul-ev, ev-okul arası mekik dokunur.
eğitim düzeyi bakımından bakılırsa sivas cumhuriyet üniversitesidir. bazı bölümlerde okutmanlar, eğitim görevlileri dışında kademeli kişiler yoktur. bazı bölümleri gerçekten başarılıdır fakat genel anlamda bir üniversite ile lise arasında kalmışlık vardır eğitim düzeyinde. kampüs hayatı bir üniversite havası versede yüksek lise gibi bir şeydir.
eger peder bey yanimdaysa cocuk gibi" aaa bak bu ne lan ufacik sizin liseden kucuk hihihi" diye sevindigi yada artik cozemedigim bir duygu icine girdigi icin gormenin mutlu ettigi universiteler ..boyle bir zevki var adamin..*
bu ankete baktığım zaman üniversiteli uuserların büyük hayal kırıklığı içinde olduğunu anlıyorum. öss'ye hazırlanan gençlerin gözü kapalı tercih edebileceği bütün üniversiteler yazılmış neredeyse.
bunun sebebi hayalimizdeki üniversite algılamasının amerikan gençlik komedilerindeki gibi olduğuyla mı yoksa insanın ulaşana kadar neredeyse kutsadığı bir olguya sahip olduktan sonra "pek bi numarası yokmuş" hissi mi sebep oluyor bilemem. bildiğim bir şey var ki yüksek öğretimin ülkemizde yüksek değil de orta öğretim düzeyinde olduğudur.
zaten dikkat ederseniz üniversitelilik okulla, öğretimle falanla ilgili değil, tamamen şekilsel bir durumdur yurdumda. üniversiteli genç, cins sakallar bırakır, saçlarını uzatır, lisedeyken silik bir tip olmasına rağmen bu "lise gibi" dediğimiz yere attı mı kapağı bir afralar bir tafralar...
ve kesinlikle ben özgürüm ayakları, ev muhabbetleri, en pis ev müsabakaları... evet üniversiteli olmak bu. yani kabaca baktığımız zaman okula dair hiç bir şey bulamıyorsunuz üniversiteli tanımının içinde. tamamen bir imaj üniversitelilik. böyle olunca da üniformanın sivil kıyafet olduğu, liseden tek farkının her sabah "andımız" ve her cuma "korkmaz, sönmezin" okunmadığı bir yer oluyor.
tabiki de en iyi 500 üniversite arasında türkiye'den hiçbir üniversite olmaz. akademik yayın bakımından -merak edenler bakabilir- tamamen rezaket seviyedeyiz. bizim havamız anca yurt içinde mezun olduğumuz lise talebelerine, ya da eş, dost akrabaya söker. bu kafayla edirne'den öte geçemeyiz.
türk üniversitelerinde öğrenciler lise mentalitesinde olduğundan binalar yerleşkeler liseden farklı değildir. bugünün öğrencileri yarının yöneticileri. aynı mantık devam eder.
