gayet rahat, gayet mutlu bir film. sevgili ted'imiz josh radnor'un önceki (ve ilk) filmi happythankyoumoreplease kadar da sakin. elbette sakin olması filmden sıkılacağınız anlamına gelmiyor. her ne kadar konusu özetle 35 yaşındaki bir adamın tanıştığı 19 yaşında genç bir kızla olan ilişkisi olsa da bu ilişki öyle hollywood tarzı romantik bir ilişki değil. kararsız bir ilişki, hatta esas oğlanın haklı çekinceleri nedeniyle hiç başlayamayan bir "ilişki". film aynı zamanda yaşlılık, aşk, eğitim, mutluluk, kitap, ahlak, seks, intihar gibi konulara da çok güzel dozajlarla ucundan dokunup bu kavramları az da olsa sorgulamamızı sağlıyor.
görüntüler güzel yerler, yazan-yöneten-oynayan güzel bir insan, soundtrack muhteşem, twilight'a verilen ayar yerinde, ohio huzur dolu.
filmin başında işlenen kimi konulara muhalefet olmakla beraber sonu 'ikna edici' bağlanmış, asla niteliksiz olmayan, sorgulatıcı ama çok da eğlenceli şahane bir film. okulumu özletti. derse diye çıkıp tüm günümü geçirdiğim kütüphanemi özletti. geri dönmem lazım oraya!
neyse, film önerilir, çok güzeldir.
how i met your mother takipçileri ted mosby karakterinin hayat felsefesini, düşüncelerini, ideallerini bilirler.
josh radnor ted mosby'i sinemaya aktarmış deseek yanlış olmaz. filmin yönetmeni ve senaristi kendisi zaten.
acaba ted mosby'den ekmek çıkar mı havası yok değil.
her yaşın ayrı güzelliği var ama gençlik başka. bütün özlemler gençliğe dair. gençlikte hayaller, düşler, umutlar, gelecek var.
josh kardeşimizin farklı yaş gruplarına mensup karakterlerden anlatmak istediği bu.
ana karakter orta yaş depresyonunda olduğundan filmde az da olsa melankolik bir hal var.
laubali, abartılmış aşk hikayesi olmayan, eğlenceli, sade, zaman geçirmek, kafa dağıtmak için izlenilebilecek bir film.
senaryosuyla, müzikleriyle ve abartısız oyunculuklarıyla insanı rahatlatan, mutlu eden film. siz de how i met your mother'ı özleyenlerdenseniz mutlaka izleyin.
Mock on, mock on; 'tis all in vain!
You throw the sand against the wind,
And the wind blows it back again.
Blake den yaptıkları bu alıntıyla beni alıp bambaşka yerlere götürmüş filmdir.
Bütün filmi başka hiçbir filmde olmayan bir modla izledim sürekli sırıtarak ekrana baktım ve asla komik bir replikten değil arkadaşlar sakinlik demiş özetlemiş. Resmen huzur verdi josh radnor ın doğum günü şerefine izledim bu gece mutluyum.
Mükemmel bir film. Üniversite yıllarının geçtiği şehre ,kampüse ve o yaşlara duyulan özlemden tutunda, insan ilişkilerine, aşka , müziğe ,kitaplara, sekse vs. vs. aklıma gelmeyen o kadar çok şeye bu kadar kısa sürede bu denli derin dokunulabilir. Tebrikler http://www.uludagsozluk.com/k/josh-radnor/ . Basit, sade, derin, keyifli ne denilebilir ki ....
--spoiler--
Sakin ve sıcak filmdir, diyalogları ve ortamı itibari ile izlerken huzur duyarsınız. Kitap okumayı seviyor, klasik müzik aşığı iseniz bu film tam size göre. Romantik komedi değildir kesinlikle, izleyene hoş duygular yaşatır. Müzik ve kitap tartışmaları, özellikle de sonu yüzünüze kocaman bir gülümseme konduracaktır* Bir de ben jesse'nin yaş hesaplamalarına bayıldım, harika bir sahneydi. Ve klasik müziğin etkilerini, yolun ortasında fark edip duraklaması, adeta kendini keşfetmesi bana ilk kez klasik müzik dinlerken geçirdiğim hisleri anımsattı. --spoiler--
Kitaplara tutkun, ingiliz edebiyatı romantik dönemi hayranı karakterin 35 yaşında iken tanıştığı 19 yaşındaki bir birey ile arasındaki ilişkiden ana konusunu alıyor. Benim için ana konu başta romantik dönem hakkındaki derin bakış açısıyla yüzleşmesi. ingiliz edebiyatı profesörü ile yıllar ardından karşılaşmaları ve aralarındaki diyalog ile karakter romantik döneme bakış açısını kazandıran bu insanın fikirlerine bir yıkım oluşturmasını yaşıyor. Profesör ile aralarındaki diyalogta şairler hakkında profesörün söylediği şu cümleler eleştirel ve can alıcı.
" Üstünlük taslayacak kadar imtiyazları ve bir kalem alıp bir şeyler yazacak kadar yetenek ve önsezileri olan sefil adamlardı onlar."
Benim gerçekten ilgimi çeken karakterin başta taptığı yargılara bunu sağlayan insan tarafından ağır eleştiriler alması. Ve tabii ki David Foster Wallace, Jonathan franzen isimleri ile tanışma sağladı. izlenilmes gereken bir film benim kanımca.
Septem Artes Liberales. yedi özgür sanat. edebiyat ve tarihten bilim ve teknolojiye doğru geniş kapsamlı bir eğitim sistemi. bu sistem abd'de kullanılır. üniversitede belli bir alana yoğunlaşmak yerine örnek veriyorum bir community collegeda liberal arts okuyan biri her şeyden bir şey öğrenmiş olarak çıkar ve ardından üzerine yoğunlaşmayı istediği alana gider.
liberal arts sınıfları 10-15 kişiliktir. bu yüzden dersler genellikle fikir alışverişi, beyin fırtınası ve sohbet ortamı içerisinde geçer. öğrencinin derse katılımı maksimize edilmeye çalışılır. bu bakımdan faydalı bir disiplindir.
