françois truffaut'nun yönetmenliğini yaptığı, 1959 yapımı fransız filmi. fransız sinemasına yeni bir soluk getirmek için kolları sıvayan genç ve çok bilmiş "cahier de cinema" tayfasının en cesurlarından olan françois truffaut, 400 darbe ile sadece biçimsel anlamda değil, içerik olarak da tokat gibi bir filmle çıkagelir ve tüm dünyada ayakta alkışlanır. yeni dalga'nın bu en müstesna yapıtıyla, 1959 yılında cannes'da en iyi yönetmen ödülü ve new york film eleştirmenleri'nden de en iyi yabancı film payeleri geliverir. elbette bu, fransız sinemasının on yıllarca sürecek temsilciliğini yapma onurunun yanında hiç bir şeydir. filme adını veren 400 darbe sözcüğü, fransa'da okulu kırmak anlamında kullanılır. dokuz buçuk yaşındaki antoine ceza olarak aldığı ödevi yapamaz ve ertesi gün okula gitmekten korkar. arkadaşı rené ile birlikte okulu kırıp haytalık yaparlar. antoine, öğleden sonra sokakta annesini başka bir erkeğin kollarında görür ve alt üst olur. okula dönünce içinde bulunduğu ruh halini etkisiyle mazeret olarak annesinin öldüğünü iddia eder.
antoine'ın anne ve babası okula geldiklerinde gerçek ortaya çıkar. cezalandırılmaktan korkan küçük kahramanımız bu kez akşam eve gitmekten korkar. geceyi sokakta geçirirse de ertesi gün yakalanır ve ev hayatı tekrar başlar. annesinin ölümüyle ilgili yalanından ötürü antoine'a hala garezi olan öğretmeni ona ve rené'ye 8 gün okuldan uzaklaştırma cezası verir.
iki kafadar durumu ailelerine açıklayamayacakları için evden kaçmaya karar verirler. amaçları denize ulaşmaktır. ama paraları yoktur. Bunun üzerine antoine gece babasının bürosuna gidip bir daktilo çalmak ister. ne planlar istendiği gibi gider, ne dertler biter...
filim 1959 yapımı bir francois truffaut fimidir. ayrıca yeni dalga* filim akımınında öncülerindendir. truffaut filmide kendi çocukluğunu anlatmış ve bunu da muhteşem bir realizimle fransız aile yaşamını ile o günkü fransız popüler kültürünü eleştirerek yapmışdır.
Filim yeni bir akımın öncüsü olmanın yanı sıra Truffaut'u avrupanın önde gelen yönetmenlerinin arasına sokmuş ve kendiside avrupa sinemasının yenilikci baş yapıtlarından biri olmuştur.Filmin oldukca etkiliyici sahenelerinden biri olan son sahnesinin yönetmenin nasıl bitiriceğini bilmeden çekdiği ve varolan haliyle bitirdiği önesürülmekdedir.
Filimin başrol oyucusu antuan ise jean-pierre leaud canlandırmıştır.
jean-pierre leaud'un nerdeyse filimdeki Antuan karakterinin hayatını yaşadığı bir dönemde, gittiği yatılı okullardan kovulurken, bir ilanda 400 coups filmine oyuncu arandığını görüp, başvurması üzerine filimdeki Antuan karakterini canlandırmışdır.
--spoiler--
antuan arkadaşının ısrarı ile okulu kırdığı bir gün, annesini bir adamla öpüşürken görür ve ertesi gün okula gittiğinde yakasından tutup neden dün gelmedin diye soran öğretmenine annem öldü der.Bunu duyan aile ve okul antuan'ı cezalandırır.
--spoiler--
francois truffaut'un uzun metrajlı siyah beyaz filmidir. antoine doniel'in babasının kim olduğu belirsizdir. annesi çocuk doğunca bay doniel'le evlenip antoine'ya soyad edindirtmiştir. fakat annenin içinde bulunduğu durum sinirlerini bozmakta bu da çocuğuna karşı hışımlı bir davranış şekli yaratmaktadır. üvey baba ise oldukça sevecen ve ilgilidir. antoine bir gün okulu kırmaya karar verir. çünkü okulda öğretmeni ona kötü davranmış ve aşağılamıştır. okuldan kaçtığı gün sokakta annesini bir adamla öpüşürken görür. ertesi gün ise okuldan kaçtığı anlaşılır ve babası tarafından kötü muamele görür. antoine bir mektup yazar ve evden kaçar. geceyi arkadaşının amcasının matbaasında geçirir. onu merak eden ailesi ertesi sabah soluğu okulda alır. antoine'yu dersten çıkarırlar eve götürürler.ama işler gene iyi gitmemektedir. antoino evden kaçar. arkadaşı ile para kazanmaya karar verirler. babasının ofisinden daktilo çalarlar. fakat satamayınca geri koymaya karar verirler. bu sırada küçük kahramanımız yakalanır. ve kahrmanımızı ıslah evinde hiç tahmin etmediği bir hayat beklemktedir.
antoine doinel adlı bir karakterin başından geçen olayları anlatan françois truffaut filmi. orjinal adı les quatre cent coups'dur. paris'de geçen olaylar fransız sinemasının nouvelle vague* akımının en iyi örneklerinden biridir. ayrıca truffaut antonie karakterini bundan başka 3 filmde daha kullanmıştır. yapım yılı 1959.
siyah beyazın bütün hoşluğunu üzerinde barındıran, zamanında new york film eleştirmenleri ve cannes'dan, en iyi yabancı film ödüllerini alan bir françoıs truffaut filmi.
1959 yapımı siyah beyaz film. Çocuk yetişkin çatışması bir çocuğun gözünden anlatılmış. Yetişkinlerin dünyasında sıkışıp kalan Antoine'ın okuldan evden ve en sonunda ıslah evinden kaçarak özgürlüğüne kavuşmasını izleriz. Kamera Paris sokaklarında gezer. Çokca dış çekim görürüz. Ev ve iç mekan çekimleri çok dar açılı çekimlerle verilmiş. Ev ve okul Antoine için birer hapishanedir ve karakterimiz en sonunda bu hapishanelerden kaçarak özgürlüğüne kavuşmaya koşar. Ayrıca film müzikleri de hoştur, güzeldir.
finaliyle koşar adım özgürlüğe ulaşma hissiyatını buram buram/ nevi şahsına münhasır verişiyle bir devri açıp diğer devri kapatan başyapıt. antoine'nin sıkışmışlık hissi aile- sosyal çevre- okul üçgeninden açımlanmalı kuşkusuz. bu sıkışmışlık ıslahevine dek uzanıyor. filmin en güzel karelerinden birisi çocuğun annesinin öldüğünü söylemesidir. ve psikologun malum sorularına verilen cevaplar çapsız eğitimi ve aile yaşantısını egale etmektedir.
filmi daha da deşmeyip francois truffaut'un bir tümcede olayı bitiren sözüne kulak verelim:
''hafızası zayıf yetişkinler dışında ergenlik kimse de tatlı hatıralar bırakmaz.''
filme dair; kendi yaşam izlerinin bunaltıcılığını/ çocukluk sanrılarının yansımalarını da görebilmek mümkün.
10 üzerinden 9,5!
