bugün

iki buçuk saat boyunca sıkılmadan izlediğim tek film diyebilirim. bir erkeğin yıllar sonra cesaret edip içindeki kadını ortaya çıkarmasıyla başlıyor. transeksüel olması ve sevgilisinin ona destek olması ama zamanla kadının da bu olayı kaldıramaması ve ayrılmaları. fakat öyle bir aşk ki her zaman birbirlerine ait olduklarını biliyorlar.

Filmde seksenler,doksanlar ve iki binler çok güzel bir şekilde yansıtılmış. müzikler de mükemmeldi diyebilirim. özellikle depeche mode dan enjoy the silence çalınması beni benden almıştır. kısacası bazen insanın cinsiyeti ne olursa olsun kalbini dinlemesi gerektiğini anlatan bir film olmuş
Xavier Dolan'ın yazıp yönettiği iki filmi izlemiş biri olarak Laurence Anyways'in diğer iki filmine göre daha yorucu ve daha profesyonel bir iş olduğunu söyleyebilirim.Öncelikle filmin gerçekten gereğinden uzun olduğunu söylemeliyim filmin süresi jeneriği saymassak yaklaşık 2 saat 42 dakika ve bence yarım saat filmden rahat kesilip kısaltılabilirmiş.Xavier Dolan'ın diğer iki filmi gibi bu filminde hikayesi oldukça ilgi çekici,filmin yaklaşık ilk bir buçuk saati hem sürükleyici hem de izlemesi keyifli ama film ilerledikçe hem kısır döngü içine giriyor hem de insan ister istemez ne gereği vardı bu kadar uzatmaya diyor.Film genel olarak baştan sona bakıldığında kesinlikle farklı bir deneyim zaten Xavier Dolan farklı bir sineması olacağını ilk iki filminde sinyalleri vermişti ayrıca ilk iki filme göre kesinlikle bu filmde dramı daha fazla hisettim filmde zaman zaman dramatik anlar oldukça yoğunlaşıyor ve film beni bile zaman zaman duygulandırmayı başardı.Film zaman zaman gerçekten hem çekimleri olsun hem müzikleri olsun sinemasal anlamda beni doyurdu.Baştan sona sürükleyici bir film değil belki ama dediğim gibi ilk bir buçuk saat gerçekten sürükleyici.Oyunculuklar çok başarılı özellikle Melvil Poupaud ve Suzanne Clément gerçekten iyi oynamış unutmadan Suzanne Clément'in bir restorantaki çıldırma sahnesi var gerçekten oyunculuk o sahnede tavan yapmış.Kullanılan müzikler genel anlamda başarılı.Son olarak ben filmi beğendim diyebilirim bir başyapıt değil ve kesinlikle herkese hitap eden de bir film değil ama farklı bir deneyim yaşamak isteyenler Laurence Anyways'i izlesin derim.

7/10
xavier dolan'ın 2012'de vizyona girmiş, hem otuzlarında içindeki kadın olma arzusunu farkeden bir adamla ona destek olmak ve kendi yaşamını bi düzleme oturtmak arasında gidip gelen bi kadın arasındaki ilişkiye hem de transeksüel bireylerin toplumda yaşadığı dışlanmaya değinen filmi. görsel anlamda balo sahnesi dışında beni hayal kırıklığına uğratan tek bir karesi yok filmin, hatta balo sahnesinde de kendisini bir anlık bizlere göstererek o hususta dahi gönlümü almıştır. canım xavier.
xavier dolan denilen güzel sanatçının yine müthiş bir eseri ile karşı karşıyayız.
film bana farklı bir bakış açısı kattı, büyük anlamda.
baş karakterlerimizin oyunculuğu lezizdi kelimenin tam anlamıyla, hele ki kızıl hatunun restorandaki gider yapışı...
lakin beni tatmin etmeyen tek yönü bu filmin, xavier in filmde olmayışı... öyle çok alıştım ki onun nur cemalini görmeye, biraz hayal kırıklığına uğradım.

sanat ve görüntü yönetmenliği olarak dehşet bir iş çıkarmış xavier, ana fikirden hariç. resmen her ince detayı bile yumuşatarak, melankoli koyarak anlatmış... izlemeye değer.
görsel