harika bir tasvirdir.orta okulda bundan yıllar ve yıllar önce sevgili türkçe öğretmenimizin sorusuydu 24 yaşına geldim hala her dinlediğimde düşünürüm bu betimlemeyi. lambada titreyen alev üşüyor. müthiş bir betimleme. aşkın ruhun derinine nüfuz etmiş olmasıyla birlikte aşığın geldiği durumu anlatıyor. okadar özel ki , beni gerçekten çok etkilemektedir.
Mumlar ölüyor karanlıkta,
Yutuyor karanlıklar alevi.
Doğan güneş karanlığa mahkum oluyor en sonunda.
Güneşten vazgeçiyor insan, karanlığa sarılıyor.
Bundan üşüyor insan işte.
