türkiye de iktidarın muhafazakarlaştığı süreçte kendini dikkatle gösteren, yadsınamaz bir gerçek.
halihazırda 27 mayıs' tan 27 nisan' a kadar yaşanan siyasal çalkantılarda da müşahede edilebilir. bugün hala 27 mayısa devrim diyen zihniyet, yaşar paşa' nın kaleminden çıkmış muhtıra mahiyetindeki bildiriye "...satırı satırına katılıyoruz" diyebiliyor. demokratik açılım sürecinde yaşananlar, muhalefetin ve bazı kesimlerin reaksiyonları dikkate alındığında 2006 yılında mustafa akyol' un yazdığı bir makale akıllara geliyor. nazi almanyasının hızlı sekülerizasyonundan hareketle cumhuriyet laiklerini kıyasladığı yazı, kanaatimce açılım serüveni için de hayli yerinde tespitler içeriyor.
sorgulanan vatandaşlık kavramı, anayasal ve sosyal kimlik tanımlamaları; milliyetçi camia ile birlikte laik cenahın korkuları, faşizan, sert tepkilere yol açarken, kaybedilenler göz ardı edilmekte. katı laiklerin ve aşırı milliyetçilerin devlet telakkilerinden kaynaklanan bir hatayı da şu alıntı ile yorumlayabiliriz,
"değer bildiren dini geleneklerin toplumsal yaşamdan dışlanması, 'iyi devlet' veya 'adaletli devlet' gibi kavramları anlamsız hale getirir, çünkü bu durumda devletten başka bir iyilik veya adalet ölçüsü kalmamıştır."
(richard john neuhaus-the naked public square, s. 159)
