toplu taşıma araçlarına 'ıssız ada' muamelesi yapan zihniyetin yapacağı eylemdir. gerçi otobüse lahmacunla binen tipin çevredeki tepkileri umursaması mümkün değildir ama lahmacuna laf ettirecektir o kötü.
lahmacunun agza değil baska bir deliğe girmesi ile -forexamble kulak deliği- nihayete erecek olan eylemler silsilesinin ateşleyici vazifesi gören durum.
mecburi olsa bile insan aç olmasa bile acıkır o kokuyu duyunca.ilk binildiğinde yavaştan baştan sona doğru o lahmacunun kokusu bütün bünyeleri sarar ve hevesli bakışlar arasında yolculuğu tamamlamak durumunda kalırsınız.
zamanında, bostancıda, özellikle ortaokulun dağılma saatinde otobüse binenlerin, son paralarıyla kır pidesi alıp, otobüsü duman eden talebelerle yolculuğa da benzer bir olaydır, nostaljidir, eğlencelidir.
(bkz: evet ben de yaptım)
