Dante okuyucuyu ölüm sonrası bir seyahat macerasına davet eder. Seyahatin öyküsü 1300 yılının Paskalya haftasında geçer. ilk sahnede arzın derinliklerindeki cehenneme (Inferno) doğru yol alır. Bu esnada mitolojik karakterler ile ve Toskano'nun tanınmış eski güçlü insanları ile karşılaşır. Sonra Araf'a (Purgatorio) tırmanırken eski ileri gelen kişilerle konuşur. Bu kişiler cennete (Paradiso) girmeden önce Araf'ta beklemektedirler.
Şiir birinci şahsın ağzından yazılmıştır ve Dante'nin ölümün üç krallığında Hristiyanlıkça Paskalyanın üç kutsal gününde (Easter Triduum 1300 yılının ilkbaharında geçer. 1300 yılının 7 Nisan gecesi başlayan seyahat bir hafta sürer. imparator Augustus döneminde yaşamış, Romalı şair Virgil ona Cehennemde ve Arafta rehberlik ederken Arafın tepesinde Virgil bu görevini Dante'nin idealindeki kadın Beatrice'e bırakır. Dante'nin ilk eserlerinden La Vita Nova'daki Beatrice Portinari karakterinden esinlenen Beatrice, gençliğinde sadece iki kere karşılaştığı, unutamadığı ve uzaktan hayranlık duyduğu Floransalı kadındır. Beatrice, Dante'ye rehberlik ederek onu semaya, ilahi ışığın kaynağına ulaştırır.*
dünya edebiyat tarihinin en büyük eserlerinden biri kabul edildiği gibi, modern italyanca`nın da temelini oluşturan eser. italyancanın temelini oluşturma sebebi ise toskana lehçesi ile yazılmasıdır. daha sonraları bu lehçe modern italyan dili olarak gelişmiştir.
(bkz: toskana)
kitap insanların din korkularıyla gerçekten müthiş bir şekilde dalga geçiyor, özellikle destan şeklinde olması dantenin aralarda ince mesajlar vermesi kitabı mükemmel yapıyor...
"Benden önce herşey sonsuzdu;
sonsuza dek süreceğim ben de.
içeri girenler, dışarıda bırakın her umudu."
dedi ki "yanlis dusuncelere
kaptirmissin kendini, bunlari silkelemedikce
goremezsin gormen gerekeni.
sandigin gibi yeryuzunde degilsin:
yildirim bile buradan duserken, senin
yuvana donusunden agir gider"
guler yuzlu bu kisa sozler
ilk kuskumu giderdi,
ama baska kuskunun ardina takildim,
dedim ki "saskinliktan kurtulup rahatladim;
ama simdi de bu hafif nesnelerin arasindan
nasil yukseldigime ermiyor aklim"
acircasina icini cekti once, ardindan
atesler icinde cocuguna bakan
bir ana gibi bakti bana ve sunlari dedi:
"nesnelerin arasinda
bir duzen gelismistir;
evreni tanriya benzeten iste bu duzendir.
yuksek yaratiklar, oncesiz sonrasiz degerin
izini goruruler burada, bu deger ana erektir
gordugun duzen onun icin gelistirilmistir.
her yaratik, dedigim duzende
icinde bulundugu kosula gore
ilkesinin az ya da cok yakininda yer alir;
her birinin varlik denizinde
kendisine verilen icguduyle
bir baska limana girmesi bundandir.
atesi aya dogru bu icgunu cikarir,
ôlumlu yurekleri o carptirir,
topragi bir araya getirip sıkıstırır:
dunya siirleri arasinda basyapit olarak kabul edilir. dante'nin cehenneme, araf'a ve cennete yaptigi dussel yolculugun destansi analatimidir. 14233 dize sayisi ile en uzun soluklu siirdir. bir haftalik dussel yolculukta dante'ye eslik eden (bkz: latin sair vergilius) cehennem ve araf'ta danteye eslik eder. cennete yapilan yolculukta ise virgilius yerini beatrice'e terkeder. dante beatrice'i sekiz yasinda tanimistir. tum hayati boyunca beatrice'e bagli kalan dante'nin ortaya cikardigi eserlerinde (bkz: beatrice) esin kaynagi olur. virgilius'un aeneis destanini ornek alan bu eser siradisi bir askin yanisira mitoloji ve kutsal metinlerle bezelidir.
dante'nin dünyaya bıraktığı çok güzel bir eser. okuması gayet zevklidir. ama nedendir bilinmez cennet adlı cilt sarmadı, içimizde kötülüğe daha çok merak olduğundan sanırım.
